سید محمد |
|---|
| زادهٔ | ۲۲۸ (قمری)
|
|---|
| درگذشت | ۲۵۲ (قمری) (عمر شریف ۲۴ سال قمری) |
|---|
| مدفن | شهر بلد در جاده اصلی کاظمین ـ سامرا و در فاصله ۴۵ کیلومتری شهر سامرا |
|---|
| همسر | رقیه بنت ابو احمد موسی مبرقع |
|---|
| فرزندان | جعفر و أحمد و علی |
|---|
| پدر | امام علی هادی |
|---|
| خویشاوندان | عموی مهدی |
|---|
ابا جعفر محمد بن علی الهادی مشهور به سید محمد (۲۲۸–۲۵۲ قمری) فرزند بزرگ علی نقی، امام دهم شیعیان است. مقبرهٔ او در ۵۰ کیلومتری جنوب سامراء، شمال بغداد و نزدیک قریه‌ای به نام بلد واقع شده‌است. او در حدود سال ۲۲۸ق در مدینه در روستای صریا متولد شد. مرقد او در شهر بلد در جاده اصلی کاظمین ـ سامرا و در فاصله ۴۵ کیلومتری شهر سامرا قرار دارد.[۱] این امامزاده مورد احترام فراوان شیعیان مخصوصاً شیعیان عراق بوده و آنان نسبت به وی اعتقاد و علاقه فراوان دارند و بیشتر کسانی که به زیارت امامان شیعه سامرا می‌روند، او را نیز زیارت می‌کنند.
القاب و کنیه
مشهورترین لقب سید محمد «سَبْعُ الدجیل» است. از دیگر القاب ویی: سَبْعُ الدّجیل (به معنی شیر دجیل)، اسَد الدجیل، سَبع الجزیره، باب‌الحوائج، حامی الجار (به معنی پشتیبان همسایگان) و أخوالعباس می‌باشد. کنیه‌های وی شامل: ابوجعفر، ابوجاسم، ابوبرهان، ابواشارات، ابوعلی و ابواحمد است.[۲]
آثار دربارهٔ وی
از جمله کتاب‌هایی علمای شیعه پیرامون وی نوشته‌اند، شامل:
- «ابوجعفر محمد بن علی الهادی سبع الدجیل» به قلم علامه ادیب محمدعلی اردوبادی؛
- «ذکری ابی جعفر محمد بن الامام الهادی» از شیخ علی، فرزند شیخ حسن خاقانی؛
- «زیارة السید محمد بن الامام علی الهادی» از احمد عبدالله عدّی قطیفی؛
- «کرامات السید ابی جعفر» به قلم شیخ جابر آل عبدالغفار کشمیری؛
- «رسالة فی کرامات السید محمد بن الامام علی الهادی» تألیف شیخ هاشم بلداوی؛
- «سبع الدجیل السید محمد نجل الامام الهادی (ع)» از صدیق ابوبکر دعیبل؛
- «سبع الدجیل» از سید موسی موسوی هندی؛
- «السید محمد سلیل الهادی» از ایاد عیدان بلداوی؛
- «کرامات السید محمد بن الامام الهادی المعروف بسبع الدجیل» از مثیر سعید ملامحسن الگیم
- «سبع الدجیل، السید محمد بن الامام الهادی عمّ الامام المهدی» از سیدحسین العوامی؛
- «السید محمد بن الامام علی الهادی وقفة علی اعتاب سبع الدجیل» از سیدمرتضی حسنی سندی؛
- «الفضائل الفاخرة النافعة لیوم الآخرة فی کرامات السید محمدبن علی الهادی (ع)» از سید قاسم حسینی بلدی قاری.[۳]
منابع
