اعتراض یا حَشو اصطلاحی است از مباحث درازگویی در علم معانی، و همچنین در علم بدیع. اعتراض یا حشو آن است که در میانِ سخن لفظی یا عبارتی بیاورند که در سیاقِ اصلی سخن به آن نیازی نباشد.[۱]
در اصطلاح بلاغت به آن اعتراض الکلام قبل التمام می‌گویند. همان واژه، تعبیر یا جمله معترضهٔ که اگر حذف شود در معنی خللی پدید نمی‌آید.[۲]
پانویس
- ↑
دانشنامه زبان و ادب فارسی، زیر نظر: اسماعیل سعادت؛ تهران، سازمان انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول، 1384، ج1، ص455. «اعتراض». پژوهشکده باقر العلوم.
- ↑ اسرار البلاغه 19. کشاف اصطلاحات الفنون / 1/ 396. المعجم فی معاییر اشعار العجم 378. بدایع الافکار فی صنایع الاشعار 116.
