ادبیات قزاقی اینگونه تعریف شده است: «مجموعه ادبیات شفاهی یا کتبی که در زبان قزاقی توسط مردم قزاق در آسیای مرکزی خلق شده است.»[۱] بر اساس منابع کتبی چینی در قرن‌های ششم تا هشتم میلادی اقوام ترک قزاقستان سنت شعر شفاهی داشتند. اینها از دوره‌های قدیمی‌تر می‌آمدند و عمدتاً توسط سخن‌سرایان منتقل می‌شدند که داستان‌گویان حرفه‌ای و اجراکنندگان موسیقی بودند.[۲]
منابع
پیوند به بیرون
