ادبیات شهری (انگلیسی: Urban fiction) یا ادبیات خیابانی، گونهای ادبی است که خاستگاه آن چشمانداز و فضای شهری است. لحن داستانها و ادبیات شهری معمولاً تیره و تار است و تمرکز عمدهٔ آن بر سطح زیرین یا زیرپوستی زندگی معمولاً نادیدنی شهری است. جنسیت، خشونت و اعمال ناشایست از مولفههای آشکار این ژانر ادبی است. اغلب نویسندگان این گونهٔ ادبی، برای ترسیم خط داستانی خود از تجربیات گذشتهٔ خودشان استفاده میکنند.[۱] الیور توئیست اثر چارلز دیکنز، برجستهترین مثال در رابطه با این ژانر ادبی است.
منابع