اختر فارسی‌ای بود که در اواخر دوران قاجاریه در استانبول منتشر می‌شد.
روزنامهٔ اختر با حمایت سفیر ایران در عثمانی ، میرزا محسن خان معین‌الملک (بعداً مشیرالدوله) و با کمک مالی دولت ایران تأسیس شد. مدیریت نشریه با محمدطاهر تبریزی و سردبیری آن با میرزا نجفعلی خان خویی مترجم و نایب سفارت ایران بود. شمارهٔ اول اختر در ۱۶ ذیحجهٔ ۱۲۹۲ قمری (۱۳ ژانویهٔ ۱۸۷۶ میلادی ، برابر با ۲۳ دیِ ۱۲۵۴ خورشیدی ) منتشر شد.
در سال ۱۲۹۳ قمری (۱۹۱۵میلادی ) انتشار اختر متوقف شد و با کمک مالی از تهران در ۱۲۹۴ ق انتشار آن از سر گرفته شد. روزنامهٔ اختر از حمایت دولت عثمانی نیز برخوردار شد. از سال ۱۲۹۴ ق ادارهٔ نشریه به‌صورت شرکت درآمد و چند تن از تبعهٔ عثمانی هم شریک اختر گشتند.[ ۱]
اختر نشریه‌ای مترقی بود و نقشی بزرگ در بیداری ایرانیان داخل و خارج کشور داشت. نوشته‌هایی از نویسندگانی چون میرزا آقاخان کرمانی ، میرزا یوسف خان مستشارالدوله ، میرزا حبیب اصفهانی ، و فتح‌الله خان شیبانی در روزنامهٔ اختر به چاپ می‌رسید.
انتشار اختر تا سال ۱۳۱۳ قمری (۱۸۹۵ میلادی، ۱۲۷۴ خورشیدی) ادامه داشت.[ ۲]
شمارهٔ اولِ اختر ، ص ۱ (۱۶ ذیحجهٔ ۱۲۹۲ ق / ۱۳ ژانویهٔ ۱۸۷۶ م ، برابر با ۲۳ دیِ ۱۲۵۴ خ )
↑ از اندیشهٔ ترقی و حکومت قانون ، ص ۴۰۸
↑ دائرةالمعارف بزرگ اسلامی : اختر
فریدون آدمیت (۱۳۵۱ )، اندیشهٔ ترقی و حکومت قانون، عصر سپهسالار ، تهران: خوارزمی
