آلبوم یا جُنگ به چند آهنگ موسیقی که بر روی صفحه گرامافون، نوار کاست، لوح فشرده یا پخش دیجیتالی است گفته می‌شود. واژه آلبوم ابتدا به کتابی گفته می‌شده است که برای جمع‌آوری و نگهداری اقلام متفرقه همچون عکس، تمبر پستی، بریده روزنامه به کار می‌رود. این عبارت بعدها برای موسیقی نیز کاربرد پیدا کرد.[۱]
آلبوم استودیویی (به انگلیسی: studio album) مجموعه‌ای از ترانه‌هایی است که به وسیلهٔ یک هنرمند در استودیو تهیه شده باشد. این نوع آلبوم معمولاً شامل اجراهای زنده یا بازترکیب‌ها (Remix) نیستند و اگر باشند آن ترانه‌ها قسمت عمدهٔ آلبوم را تشکیل نمی‌دهند و معمولاً با واژهٔ ترانهٔ اضافی شناخته می‌شوند. به‌خاطر ماهیت بسیار آماده‌شدهٔ این آلبوم‌ها، می‌توانند شامل جزئیات حرفه‌ای و تکنیک‌های تولیدی و زینت‌های خاصی مانند segue (بدون توقف از یک ترانه، ملودی یا صحنه به دیگر ترانه، ملودی یا صحنه ادامه‌دادن)، اِفِکت‌های صدایی و همکاری‌های ارکستری باشند که در یک ترانهٔ زنده، اجرای آن‌ها دشوار است.
زنده
آلبوم زنده (به انگلیسی: Live album) آلبومی است که در طی یک اجرای زنده (همانند کنسرت) ضبط می‌شود. در برخی از این آلبوم‌ها، قطعه‌هایی از ترانه‌های استودیویی که قبلاً منتشر نشده بود هست.[۲]
