کیفیت سواری یا خوش‌دستی یا فرمان دهی (به انگلیسی: Ride quality) به درجهٔ محافظت خودرو در گذر از اجزای ناهموار سطح جاده می‌گویند و به مجموعه عملیاتی گفته می‌شود که باعث روانیِ خودرو و بهتر هدایت کردن خودرو می‌شود. به عبارت دیگر، خوش‌دستی عالی به‌معنای قابلیت هدایت بهتر خودرو در گذر از ناهمواریها و موانع و نشان‌دهندهٔ راحتیِ برتر خودرو درهنگام حرکت است.[۱]
کیفیت سواری مستقیماً با راحتی (comfortability) و ناراحتی خودرو در ارتباط است.
فاکتورهای کلیدی در کیفیت سواری عبارتند از ارتعاش کل بدنه (Whole body vibration) و نویز خودرو.
جستارهای وابسته
منابع
- Gillespie, Thomas D. (1992). Fundamentals of vehicle dynamics (2nd printing. ed.). Warrendale, PA: Society of Automotive Engineers. ISBN 978-1-56091-199-9. Mathematically oriented derivation of standard vehicle dynamics equations, and definitions of standard terms.
