در ابتدا تحت عنوان کی-۴۵-۲ طراحی شد تا جایگزین جنگنده دو سرنشین گونه ۲ شود. کی-۹۶ نیرومحرکه خود را از دو موتور شعاعی میتسوبیشی ها-۱۱۲–۲ هر یک با توان ۱٬۵۰۰ اسب بخار می‌گرفت و تسلیحات آن توپ خودکار ۳۷ م‌م و دو توپ خودکار ۲۰ م‌م بود. شامل سه پیش‌نمونه در حال ساخت بود که ماه دسامبر سال ۱۹۴۲ موارد مورد نیاز از این هواگرد بازبینی شد. سرنشین دوم حذف شد و عنوان هواگرد به کی-۹۶ تغییر کرد. نخستین پیش‌نمونه ماه سپتامبر سال ۱۹۴۳ تکمیل شد که در آن اتاقک دوم حذف شده بود. دو پیش‌نمونه بعدی از ابتدا تک‌سرنشین بودند. در این حال نیروی زمینی علاقه به جنگنده‌های دو موتوره تک‌سرنشین را از دست داد. با این وجود مجوز ادامه کار توسعه بر طراحی پایه به صورت دو سرنشین صادر شد که منجر به طراحی کی-۱۰۲ شد.[۱]
Green, Gordon; Swanborough (2001). The Complete Book of Fighters: An Illustrated Encyclopedia of Every Fighter Built and Flown. Salamander Books. ISBN1-84065-269-1.
