کارکردگرایی یکی از نظریه‌های روابط بین‌الملل است که در دوره بین دو جنگ جهانی و در پی نگرانی از منسوخ شدن دولت به عنوان شکلی از سازمان اجتماعی به وجود آمد.[۱] کارکردگرایان به جای تمرکز بر منافع شخصی به مثابه عامل ایجادکننده انگیزه که مورد توجه واقع گرایان است، بر منافع مشترک تأکید می‌کنند.
جستارهای وابسته
پی‌نوشت‌ها
- ↑ Wolf, Peter. "International Organization and Attitude Change: A Re-examination of the Functionalist Approach." International Organization. Vol.27. (July 1973): pp. ۳۴۷–۳۷۱.
