او در ۱۵ فوریه ۱۹۲۷ در تورین ایتالیا متولد شد پدرش لئوناردو و مادرش اولگا مراسم غسل تعمید او را در روز ۲۲ همان ماه انجام دادند. تحصیلات اولیه وی در مدرسه Istituto Sociale که توسط یسوعیها اداره میشد انجام گرفت. در سال ۱۹۴۴ به عنوان کشیش در همان مدرسه تدریس میکرد. وی فلسفه را در شهر گالاراته و الهیات را در شهر Chieri تحصیل و به اتمام رساند و دکترای خود را که در مورد «بررسی مسائل و مشکلات قیامت» بود از دانشگاه اسقفی این شهر اخذ نمود
موقعیتهای شغلی
۱۹۶۲ استاد مؤسسه آموزش اسقفی انجیلی (Pontifical Biblical Institute)
۱۹۶۹ مدیر دانشگاه گریگوری آموزش اسقفی
۱۹۷۸ رئیس آن دانشگاه ( Pontifical Gregorian University)
۱۹۷۹ انتخاب به عنوان سر اسقف کلیسای میلان از طرف پاپ ژان پل دوم
۱۹۸۳ مسئول ششمین مجمع عمومی شورای کلیسائی
۲۰۰۰ عضو آکادمی علوم اسقف ها
۲۰۰۵ بازنشستگی رسمی
عقاید
کاردینال مارتینی یکی از آزادی خواهترین و مصلحترین کاردینالهای کاتولیک بود. نوشتهها و کتابها و سخنرانیهای وی بهطور گسترده توجه جهان مسیحی را بخود جلب کردهاست، هرچند انتقادهایی را نیز برانگیخته است.
در سال ۲۰۰۰ وی بیانیه کمیته دکترین ایمان را که مورد تائید پاپ ژان پل دوم و پاپ بندیکت شانزدهم بود در مورد برحق بودن اختصاصی کلیسای کاتولیک مورد شک و شبهه قرارداده و آن را دست نیافتنی نامید.
در مصاحبهای که کمی قبل از مرگش انجام شده بود، خواستار ایجاد اصلاحات اساسی در کلیسای کاتولیک شده و گفته بود «ما بیست سال عقب هستیم» و نیز گفته بود «فرهنگ ما پیر شده، کلیساهای ما بزرگ ولی خالی است و دیوانسالاری بر آن حاکم است». [۱].
همچنین وی عقاید نوگرایانهای در مورد نقش کلیسا در مسائل اجتماعی و حضور زنان در آن و نیز زمان حیات جنین و آسانگیری در مورد روشهای پیشگیری حاملگی بیان نمودهاست.[۲][۳][۴].