پادشاه بحرین (به عربی: ملک مملکة البحرین) پادشاه و رئیس کشوربحرین است. در فاصلهٔ سال‌های ۱۷۸۳ و ۱۹۷۱، پادشاه بحرین، عنوان حاکم و از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۲ عنوان امیر را داشت. در ۱۴ فوریه ۲۰۰۲، امیر بحرین، حمد بن عیسی آل خلیفه، نظام سیاسی بحرین را پادشاهی اعلام کرد و خود را به عنوان نخستبن پادشاه بحرین معرفی کرد.[۱]
پادشاه در بحرین، از طیف گسترده‌ای از اختیارات برخوردار است که شامل انتصاب نخست‌وزیر و کابینه، تصدی فرماندهی عالی بر نیروهای مسلح بحرین، ریاست شورای عالی قضایی، تعیین مجلس علیای پارلمان و دارای توانایی انحلال مجلس سفلای منتخب آن است.[۲]
