ویلیام وایلر
زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۹۰۲ درگذشت ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۸۱ (۷۹ سالگی) ملیت ایالات متحده آمریکا دیگر نام‌ها ویلیام ویلر پیشه کارگردان، تهیه‌کننده سال‌های فعالیت ۱۹۲۵–۱۹۷۰ همسر(ها) مارگارت سالاون (۱۹۳۴–۱۹۳۶)
ویلیام وایلر (به آلمانی : William Wyler کارگردان آمریکایی -آلمانی دوران طلایی هالیوود بود.
وایلر با سه اسکار بهترین کارگردانی همراه با فرانک کاپرا و پس از جان فورد (با چهار اسکار کارگردانی ) جزء رکوردداران است. او با ۱۲ بار نامزدی اسکار بهترین کارگردانی رکورددار بیشترین نامزدی در این رشته است. او جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی را در سال‌های ۱۹۴۲ برای فیلم خانم مینی‌ور بهترین سال‌های زندگی ما و ۱۹۵۹ برای فیلم بن هور به‌دست‌آورد. وی همچنین با کارگردانی ۳۱ بازیگر مختلف در نقش‌هایی که منجر به نامزدی اسکار شده با سیزده برد رکورددار است.
وایلر همچنین در سال ۱۹۵۷ برندهٔ نخل طلای جشنواره فیلم کن برای فیلم ترغیب دوستانه
نامزد گلدن گلوب بهترین کارگردانی برای فیلم وارثه در سال ۱۹۴۹.
برخی از مهم‌ترین فیلم‌های وایلر:
ویلیام وایلر در سومین جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم تهران در سال ۱۳۵۳، که بخشی از آن به بزرگداشت او اختصاص داشت، حضور یافت. در این برنامه ۱۱ فیلم از این کارگردان به نمایش درآمد.[ ۱]
۱۹۲۷–۱۹۵۰ ۱۹۵۱–۱۹۷۵ ۱۹۷۶–۲۰۰۰ ۲۰۰۱–تاکنون
عمومی کتابخانههای ملی واژهنامههای زندگینامهای پایگاههای دادهٔ علمی سایر
