هِنتای (ژاپنی: 変態 یا へんたい,هپبورن: Hentai؟)(تلفظⓘ) نام لغتی به زبان ژاپنی است که در ژاپن به معنای «منحرف یا منحرفانه» است. در فرهنگ مردمی ژاپنی، هنتای دارای بار منفی است و در زبان عامیانه به معنای «هیزی جنسی» یا «منحرف» است. در کشورهای غربی، کلمه هنتای، اصطلاحی است که به داستان‌های مصور پورنوگرافی و انیمیشن‌های مخصوص بزرگسالان و به‌ویژه انیمه و مانگا ژاپنی، مخصوص بزرگسالان گفته می‌شود. خرید، فروش یا تماشای هنتای برای افراد زیر هیجده سال در ژاپن و کشورهای شرقی ممنوع است.
انیمه و مانگاهای هنتای اجازه می‌دهند تا عنصر میل جنسی و قدرت تخیل که از لحاظ طبیعی و اجتماعی غیرقابل به تصویر کشیده شدن باشند، بدینگونه تولید شوند. این عناصر می‌توانند از حالات غیرمعمول آمیزشی تا سناریوهای غیرعادی یا آمیزش جنسی غیرقابل قبول از لحاظ ظرفیت اجتماعی را در بر بگیرد. به‌طور مثال می‌توان کارتون‌هایی را که در سبک هنتای تولید می‌شوند و دارای مضامینی همچون زنا با محارم، حیوان‌خواهی، و خشونت جنسی نام برد.
سبک هنتای را می‌توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد. کارهایی که اصطلاحاً «هِت» خوانده می‌شوند و عاری از مضامین همجنسگرایانه است و دیگر دسته اصلی، که بیشتر شامل کارهایی با مضامین همجنس‌گرایی است. گروه دوم را هم می‌توان به دو زیرگروه یائویی و یوری تقسیم کرد. در سبک هنتای، یائوی به همجنس‌گرایی مردانه و یوری به همجنس‌گرایی زنانه اطلاق می‌شود.
یائوی اغلب مردان را به شکل جنسی مبهم، چه در بُعد فیزیکی و چه در بُعد سبک خاص نویسنده که در اصطلاح بی‌شونن گفته می‌شود، اطلاق می‌شود. «بی‌شونن» در ژاپنی به معنای «پسر خوشگل» است. برخی کارها در رده یائوی شامل «بی‌سینن» هستند که به معنای «مرد زیبا» هستند و در آن‌ها شخصیت اصلی به صورت مردی با فیزیک بدنی مردانه و قوی را شامل می‌شوند.
این سبک با «شونن-آی» که به معنای «عشق پسرانه» است، فرق می‌کند. در سبک شونن-آی، دو مرد (و یا پسر) به یکدیگر ابراز علاقه و عشق می‌کنند، اما این ابراز علاقه، شامل آمیزش جنسی میان آن دو نمی‌شود. زن‌هایی که از سبک یائوی لذت می‌برند، در اصطلاح ژاپنی فوجوشی به معنای «دختران فاسد» نامیده می‌شوند.
یوری بسیار شبیه سبک یائوی است. تنها فرق مهم یوری تمرکز داستان بر شخصیت‌های زن همجنسگرا به جای مردان است. در سبک یوری، زنان و اندام‌های آنان، بسیار غیرواقعی و با بزرگنمایی بیشتری نسبت به مردان در سبک یائویی، تولید می‌شوند. شخصیت‌های زن در سبک یوری، «بی‌شوجو» نامیده می‌شوند که اصطلاحاً به معنای «دختران زیبا» است. به دو زن (یا دختری) که به یکدیگر ابراز علاقه و عشق کنند، «شوجو-آی» گفته می‌شود که به معنای «عشقِ دختر» است.
حوزه سبک هنتای شامل تمامی آرزوهای جنسی متعادل و نامتعادل و تابو می‌شود که می‌توان از آن جمله به این موارد اشاره کرد:
تحریف اندام جنسی زنانه همچون پستان‌های بزرگ، که در اصطلاح هنتای «ترکاندن سینه» یا «باکونیو» خوانده می‌شود.
بی‌دی‌اس‌ام، که شامل قدرت‌طلبی جنسی با استفاده از طناب، ابزار خاص و انواع آلت مصنوعی می‌شوند. موضوعات می‌توانند شامل به قدرت رسیدن جنسی یک شخصیت، محدودیت یا تسلیم به فشار جنسی باشند.
شکنجه‌های مرتبط با پستان و به اسارت گرفتن پستان‌ها به وسیله طناب یا بند به دورشان.
بوکاکی، که نوعی عمل جنسی و به روش سکس گروهی است. بدین صورت که عده‌ای از مردان به نوبت روی یک مفعول زن انزال می‌کنند و منی خود را بر روی تمامی صورت و بدن وی می‌ریزند. در اتمام کار، دریافت کنندهٔ منی اغلب آب منی را می‌نوشد.
شوتاکون، که به کشیدن تصویر پسران نوجوان در حال انجام آمیزش جنسی می‌پردازد. حالت غیرهمجنسگرایانه آن هم کشیدن تصویر آمیزش جنسی میان یک پسر جوان با زنی مسن‌تر از جنس مخالف است که در اصطلاح به آن شوتای مستقیم گفته می‌شود.
«حارم»، که در آن تعدادی زن یا دختر (بیش از یک نفر) حضور دارند و معمولاً چندین زن با یک مرد ارتباط جنسی دارند. منَشأ کلمه «حارم» کلمه «حرم» در زبان عربی و برگرفته از «حرم‌سرا» است.
