هانی حنجور

هانی حنجور
هاني حنجور
تصویر بدون تاریخ از حنجور
نام هنگام تولد	هاني صالح حسن حنجور
زادهٔ	۳۰ اوت ۱۹۷۲ طائف
درگذشت	۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ (۲۹ سال) پنتاگون
علت مرگ	پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز، حمله انتحاری
ملیت	عربستان سعودی
تحصیلات	دانشگاه آریزونا
محل تحصیل	دانشگاه آریزونا
شناخته‌شده برای	هواپیماربا-خلبان پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز (به عنوان بخشی از حملات ۱۱ سپتامبر)

هانی حنجور (عربی: هاني صالح حسن حنجور، آوانگاری: Hānī Ṣāliḥ Ḥasan Ḥanjūr; ۳۰ اوت ۱۹۷۲ – ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱) یک تروریست هواپیماربا اهل عربستان سعودی بود. او در حملات ۱۱ سپتامبر، به عنوان خلبان-هواپیماربا، پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز را به پنتاگون کوبید.

حنجور برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ به ایالات متحده رفت و در دانشگاه آریزونا ثبت نام کرد و در آنجا برای چند ماه انگلیسی خواند، سپس در اوایل سال بعد به عربستان سعودی بازگشت. او در سال ۱۹۹۶ به ایالات متحده بازگشت و در کالیفرنیا به مطالعه زبان انگلیسی پرداخت و سپس در فلوریدا و سپس آریزونا شروع به گذراندن دوره‌های پرواز کرد.^[۱][۲] او گواهینامه خلبانی تجاری خود را در سال ۱۹۹۹ دریافت و به زادگاهش عربستان سعودی بازگشت تا شغلی به عنوان خلبان تجاری پیدا کند. حنجور برای مدرسه هوانوردی در جده درخواست استخدام فرستاد، اما درخواست او رد شد. حنجور در اواخر سال ۱۹۹۹ خانواده خود را ترک کرد و به آنها گفت که برای یافتن کار به امارات متحده عربی سفر خواهد کرد. به گفته خالد شیخ محمد، اسامه بن لادن یا محمد عاطف حنجور را در یک کمپ آموزشی در افغانستان به عنوان یک خلبان آموزش دیده شناسایی و برای شرکت در حملات ۱۱ سپتامبر انتخاب کرد.

حنجور دوباره در دسامبر ۲۰۰۰ وارد ایالات متحده شد. او به نواف الحازمی در سن دیگو پیوست. آنها بلافاصله به آریزونا رفتند، جایی که حنجور درگیر دوره‌های بازآموزی خلبانی شد. در آوریل ۲۰۰۱، آنها به فالز چرچ، ویرجینیا و سپس در اواخر ماه مه به پترسون، نیوجرسی نقل مکان کردند، جایی که حنجور آموزش‌های پروازی بیشتری را گذراند.

حنجور در ۲ سپتامبر ۲۰۰۱ به منطقه کلان‌شهری واشینگتن بازگشت و در یک متل در لارل، مریلند اقامت کرد.^[۳] در ۱۱ سپتامبر، حنجور سوار بر پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز، کنترل هواپیما را پس از اینکه تیم هواپیماربایان به سرکوب خلبانان، مسافران و خدمه کمک کردند، به دست گرفت و هواپیما را به عنوان بخشی از حملات ۱۱ سپتامبر به پنتاگون کوباند. در این سانحه تمام ۶۴ سرنشین هواپیما و ۱۲۵ نفر در پنتاگون کشته شدند.

حملات ۱۱ سپتامبر

مقالهٔ اصلی: پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز

در ساعت ۷:۳۵ صبح ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، حنجور به ایست بازرسی امنیتی مسافران در فرودگاه بین‌المللی دالس واشینگتن، ۲۶ مایلی (۴۲ کیلومتری) غرب واشینگتن، دی.سی. , رسید تا سوار پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز شود.^[۴]

برخی از گزارش‌های ابتدایی بیان کرده بودند که احتمالاً او بلیت نداشته یا نام او در هیچ‌کدام از فهرست‌های مسافران وجود نداشته^[۵]، با این حال توسط کمیسیون ۱۱ سپتامبر مستند و تأیید شد که صندلی 1B در قسمت فرست کلس هواپیما به او اختصاص داده شده بود^[۶]، و بعد گزارش شد که او یک بلیط فرست‌کلس از شرکت خدمات مسافرتی Advance Travel در توتووا، نیوجرسی خریداری کرده‌است.^[۷] در فیلم امنیتی منتشر شده در سال ۲۰۰۴، به نظر می‌رسد حنجور بدون فعال‌کردن آژیر فلزیاب امنیتی، از آن عبور می‌کند، که احتمالاً به این معنی است که مأموران در ترمینال به هیچ سیگنال هشداری که نشان دهد او سلاح دارد نگاه نمی‌کردند.^[۸]

پرواز قرار بود در ساعت ۰۸:۱۰ انجام شود اما در نهایت با ۱۰ دقیقه تأخیر از گیت D26 در فرودگاه دالس حرکت کرد.^[۹] آخرین ارتباطات رادیویی عادی از هواپیما به مرکز مراقبت پرواز در ساعت ۰۸:۵۰:۵۱ رخ داد.^[۱۰] در ساعت ۰۸:۵۴، هواپیماربایان خلبانان چارلز برلینگیم و دیوید چارلسبوا را به عقب هواپیما فرستادند. پرواز ۷۷ شروع به انحراف از مسیر عادی پرواز خود کرد و به سمت جنوب چرخید.^[۱۱] سپس حنجور خلبان خودکار را در جهت واشینگتن دی سی تنظیم کرد.^[۱۲] باربارا اولسون مسافر با همسرش، سلیسیتر کل ایالات متحده آمریکا تئودور اولسون تماس گرفت و گزارش داد که هواپیما ربوده شده و مهاجمان تیغ موکت‌بری و چاقو دارند.^[۱۱][۱۳] حنجور با استفاده از بلندگوی کابین هواپیما، اعلام کرد که هواپیما ربوده شده‌است.^[۱۱] از آنجایی که پرواز ۷۷ در ۵ مایل (۸٫۰ کیلومتر) غرب-جنوب غربی پنتاگون بود، حنجور یک چرخش ۳۳۰ درجه انجام داد. در پایان چرخش، او ارتفاع هواپیما را به ۲۲۰۰ فوت (۶۷۰ متر) رسانده و به سمت پنتاگون و مرکز شهر واشینگتن پرواز می‌کرد. حنجور موتور هواپیما را به حداکثر قدرت رساند و با سرعت بیش از ۵۳۰ مایل در ساعت (۸۵۰ کیلومتر در ساعت) به سمت پنتاگون شیرجه زد. در ساعت ۰۹:۳۷، پرواز شماره ۷۷ امریکن ایرلاینز به نمای غربی پنتاگون برخورد کرد و تمام ۶۴ سرنشین پرواز (از جمله هواپیماربایان) و همین‌طور ۱۲۵ نفر در پنتاگون کشته شدند.^[۱۴]چند ثانیه قبل از سقوط و در حالی که هواپیما بالاتر از سطح زمین بود، بال‌های هواپیما به تیرهای چراغ و موتور سمت راست آن به یک ژنراتور برق برخورد کرد و چند ثانیه قبل از برخورد به پنتاگون یک رد دود ایجاد شد. در فرایند بازیابی در پنتاگون، بقایای هر پنج هواپیماربای پرواز ۷۷ از طریق فرایند حذف، به دلیل عدم تطابق با هیچ نمونه دی‌ان‌ای از قربانیان، شناسایی و در اختیار اف‌بی‌آی قرار گرفتند.^[۱۵][۱۶]

جستارهای وابسته

• هواپیماربایان در حمله‌های ۱۱ سپتامبر
• نواف الحازمی
• خالد المحضار

منابع

1. 9/11 Commission Report (PDF) (Report). 9/11 Commission. July 22, 2004. Archived (PDF) from the original on August 16, 2021. Retrieved August 15, 2021.
2. Federal Bureau of Investigation (February 4, 2008). "Hijackers' Timeline" (PDF). NEFA Foundation. p. 14. Archived from the original (PDF) on October 12, 2008. Retrieved October 6, 2008.
3. Clemetson, Lynette (12 September 2002). "VIGILANCE AND MEMORY: SOME MOMENTS -- Laurel, Md.; Where Hijacker Stayed, Remorse". The New York Times. Archived from the original on 15 December 2019. Retrieved 12 September 2019.
4. 9/11 Commission (2004). "Notes". 9/11 Commission Report. 9/11 Commission. ISBN 1-59248-996-6. Archived from the original on 13 December 2004. Retrieved May 30, 2008.
5. "Four Planes, Four Coordinated Teams". The Washington Post. September 20, 2001. Archived from the original on 24 February 2011. Retrieved May 4, 2010.
6. "We Have Some Planes". 9/11 Commission Report. 9/11 Commission. 2004. Archived from the original on 11 May 2008. Retrieved June 7, 2010.
7. Johnson, Glen (November 23, 2001). "Probe reconstructs horror, calculated attacks on planes". Boston Globe. Archived from the original on 8 June 2008. Retrieved June 7, 2010.
8. "Video shows 9/11 hijackers stopped by airport screeners". CBC. CBC. July 21, 2004. Archived from the original on 25 اكتبر 2022. Retrieved 25 October 2022. {{cite news}}: Check date values in: |archive-date= (help)
9. "Staff Monograph on the "Four Flights and Civil Aviation Security"" (PDF). National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. September 2005. Archived from the original (PDF) on March 6, 2008. Retrieved August 14, 2008.
10. Gregor, Joseph A. (December 21, 2001). "ATC Report American Airlines Flight 77" (PDF). National Transportation Safety Board. Archived (PDF) from the original on 29 اكتبر 2012. Retrieved August 13, 2011. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
11. "Chapter 1.1 – "We Have Some Planes", Inside the Four Flights". 9/11 Commission Report. National Commission on Terrorist Attacks Upon the United States. 2004. Archived from the original on 11 May 2008. Retrieved September 30, 2008.
12. O'Callaghan, John; Bower, Daniel (February 13, 2002). "Study of Autopilot, Navigation Equipment, and Fuel Consumption Activity Based on United Airlines Flight 93 and American Airlines Flight 77 Digital Flight Data Recorder Information" (PDF). National Transportation Safety Board. Archived (PDF) from the original on 9 April 2008. Retrieved June 1, 2008.
13. Johnson, Glen (November 23, 2001). "Probe reconstructs horror, calculated attacks on planes". The Boston Globe. Archived from the original on 8 June 2008. Retrieved June 1, 2008.
14. "American Airlines Flight 77 FDR Report" (PDF). National Transportation Safety Board. January 31, 2002. Archived from the original (PDF) on September 26, 2007. Retrieved June 2, 2008.
15. "Remains Of 9 Sept. 11 Hijackers Held". CBS News. August 17, 2002. Archived from the original on September 30, 2008. Retrieved September 30, 2008.
16. Edson, S.M.; et al. (January 2004). "Naming the Dead - Confronting the Realities of Rapid Identification of Degraded Skeletal Remains" (PDF). Forensic Science Review. 16 (1): 63–90. PMID 26256813. Archived from the original (PDF) on 2006-07-20. Retrieved September 30, 2008.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hani Hanjour». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳.

پیوند به بیرون