نیروی هوایی پاکستان (به اردو: پاک فِضائیه و به انگلیسی: Pakistan Air Force) [۷] شاخه رزم هوایی در نیروهای مسلح پاکستان است که افزون بر دفاع هوایی پاکستان، نقش پشتیبانی هوایی از نیروی دریایی و نیروی زمینی و همچنین ترابری هوایی استراتژیک را برعهده دارد. براساس گزارش مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، تا سال ۲۰۲۱ این نیرو بیش از ۷۰۰۰۰ نیروی فعال و دست‌کم ۹۷۰ هواگرد دارد.[۸] وظیفه اصلی آن «ارائه کارآمدترین، مطمئن‌ترین و به‌صرفه‌ترین دفاع هوایی از پاکستان در هم‌افزایی با دیگر سازمان‌های داخلی» است. نیروی هوایی پاکستان از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۴۷، در عملیات‌های جنگی مختلف حاضر بوده‌است و از ماموریت‌ها رزمی و امدادی نیروهای مسلح پاکستان پشتیبانی هوایی کرده‌است.[۹] ماده ۲۴۳ قانون اساسی پاکستان، رئیس‌جمهور پاکستان را به‌عنوان فرمانده غیرنظامی نیروهای مسلح پاکستان منصوب می‌کند. رئیس‌جمهور با مشورت و تأییدیه مورد نیاز از نخست‌وزیر پاکستان، فرمانده نیروی هوایی را که طبق قانون یک ژنرال چهار-ستاره است، منصوب می‌کند.[۱۰]
↑Barvarz, Fartash (2012). Islamic Atomic Bomb(google books) (به انگلیسی) (1st ed.). Bloomington, Indiana, U.S.: AuthorHouse. p. 116. ISBN978-1-4269-2366-1. Archived from the original on 5 February 2023. Retrieved 10 February 2019.
↑ ۲٫۰۲٫۱Iqbal, Saghir (2018). "(§Air Force)". Pakistan's War Machine(Google books (Paperback)) (به انگلیسی) (1st ed.). New York, U.S.: CreateSpace Independent Publishing Platform. p. 366. ISBN978-1-986169-42-4. Archived from the original on 5 February 2023. Retrieved 10 February 2019.
↑واژه «پاک» معمولاً در جنوب آسیا (و همچنین خارج از آن) برای اشاره به کشور پاکستان یا هر چیز مرتبط با آن استفاده می‌شود. برابر یک‌به‌یک «نیروی هوایی پاکستان» در زبان اردو، "پاکستان ہوائی فوج" است.
↑The International Institute of Strategic Studies (25 February 2021). The Military Balance 2021 (به انگلیسی). Routledge, Chapman & Hall, Incorporated. ISBN978-1-03-201227-8. Archived from the original on 5 February 2023. Retrieved 21 August 2021.
