نشان زرد (انگلیسی:Yellow badge) (آلمانی:Judenstern, lit) یا ستاره داود زرد علامت ستاره داود بود که یهودیان کشورهای خاصی در زمان های مشخصی با استفاده از پارچه زرد روی لباس های بیرونی خود می دوختند تا شناسایی شوند.[۱]
موارد کاربرد
جهان اسلام
پوشیدن نشان خاصی برای تمایز یهودیان و اهل ذمه از مسلمانان در سرزمین های تحت سلطه، به دوران خلافت عمر بن عبدالعزیز خلیفه اموی در اوایل قرن ۸ میلادی باز می گردد. این کار در زمان خلافت متوکل (۸۶۱-۸۴۷) گسترش یافت و تا قرن ها پس از آن نیز به صورت اجباری باقی ماند.[۲][۳] یک سند از سال ۱۱۲۱ میلادی این اعلامیه را شرح می دهد که:
دو نشان زرد (نمایش داده شود)، یکی در سر و دیگری در گردن. علاوه بر این، هر یهودی باید یک نشان سربی که روی آن کلمه ذمی نوشته شده باشد را به گردن بیاویزد. او همچنین باید یک کمربند دور کمرش ببندد. زنان باید یک کفش قرمز و یک کفش سیاه بپوشند. همچنین یک زنگ کوچک به گردنشان آویزان کنند یا به کفششان ببندند [۴]
پانویس
↑D'Ancona, Jacob (2003). The City Of Light. New York: Citadel. pp. 23–24. ISBN0-8065-2463-4. But the wearing of a badge or outward sign — whose effect, intended or otherwise, successful or not, was to shame and to make vulnerable as well as to distinguish the wearer…
↑Antisemitism: A Historical Encyclopedia of Prejudice and Persecution, Volume 1 By Richard S. Levy P:779
