نبردناو یاماتو (به ژاپنی: 大和) نبردناو ژاپنی بود که امپراتوری ژاپن، در جنگ جهانی دوم استفاده می‌کرد. نام این نبردناو، برگرفته از نام استان یاماتو است. نبردناو یاماتو، رهبری و هدایت نبردناوهای کلاس یاماتو را، در جنگ جهانی دوم و در جهت حفاظت و تأمین امنیت نیروی دریایی سلطنتی ژاپن برعهده داشت. او و نبردناو خواهر خوانده‌اش نبردناو موساشی، سنگین‌ترین و پرقدرت‌ترین نبردناوهایی بودند که تاکنون ساخته شده‌اند. جابجایی ۷۲٫۸۰۰ تن محموله در هر بارگیری کامل و مجهز بودن به ۹ توپخانه ۴۶ سانتیمتری به عنوان توپخانه محوری از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این نبردناو بود. این بزرگترین نبرد ناو جنگ جهانی دوم بود
این نبردناو در ۱۹۳۷ به آب انداخته شد و پس از یک هفته راه‌اندازی گشت. پس از حمله به پرل هاربر در ۷ دسامبر۱۹۴۱، یاماتو برای مبارزه با نبردناوهای قدرتمند ایالات متحده، که رقیب اصلی ژاپن در اقیانوس آرام محسوب می‌شد، انتخاب گردید. در سال ۱۹۴۲، یاماتو، پرچم‌دار کشتی‌های ناوگان ترکیبی ژاپن شد و در ژوئن ۱۹۴۲، دریابدایسوروکو یاماموتو به فرماندهی این نبردناو منصوب گردید. دریابد یاماموتو در اوایل ۱۹۴۳، هدایت ناوگان را در نبرد میدوی برعهده داشت. این نبرد برای امپراتوری ژاپن، فاجعه‌آمیز بود و ناوگان ایالات متحده موفق شد تا در آن به پیروزی برسد. اطلاعات دقیق آمریکایی‌ها سبب شد که از نقشه دریابد یاماموتو از پیش آگاه شده و ضربات سهمگینی بر ژاپنی‌ها وارد آوردند. پس از این نبرد به حضور نظامی ژاپن در اقیانوس آرام مرکزی پایان داده شد.
این نبردناو در ۷ آوریل ۱۹۴۵، پس از برخورد چندین اژدر و بمب، از جانب ناوگان ایالات متحده آمریکا، در شمال اوکیناوا غرق شد.[نیازمند منبع]
