میکویان-گورویچ میگ-۱۷ (روسی: Микоян и Гуревич МиГ-17) (نام ناتو: فرسکو) (در چین: شن یانگ جی-۵)[۱] یک جت پرسرعت مادون صوت است که در اتحاد جماهیر شوروی از ۱۹۵۲ تولید میشد و توسط بسیاری از نیروهای هوایی دنیا استفاده میشد. میگ-۱۷تحت امتیاز در چین با نام شنیانگ جی-۵ و در لهستان با نام لیم-۶ تولید شد. میگ-۱۷ هنوز توسط نیروی هوایی کره شمالی مورد استفاده قرار میگیرد و شاهد نبردهای فراوان در خاورمیانه و آسیا بوده است.
میگ-۱۷ یک تغییر پیشرفته از هواپیمای میگ-۱۵ بود که توسط اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ کره تولید شد. میگ-۱۷ برای آنکه بتواند در جنگ کره مورد استفاده قرار گیرد، بسیار دیر تولید شد؛ لذا اولین بار در سال ۱۹۵۸ در بحران دوم تنگه تایوان مورد استفاده قرار گرفت.
در حالی که میگ-۱۷ برای سرنگونی بمب افکنهای آمریکایی کم سرعت تر طراحی شده بود، زمانی که توسط خلبانان ویتنام شمالی برای مبارزه با جنگندهها و جنگنده بمب افکنهای آمریکایی در طول جنگ ویتنام، تقریباً یک دهه پس از طراحی اولیه، مورد استفاده قرار گرفت، موفقیت شگفتانگیزی را از خود نشان داد.
این امر به دلیل چابکی و مانور بیشتر میگ-۱۷ نسبت به جنگندههای اف-۴ فانتوم و اف-۱۰۵ ثاندرچیف آمریکایی بود که در نبردهای هوایی به سرعت بالا و برد دور متمرکز بودند و همچنین به دلیل مسلح بودن میگ-۱۷ به توپ بود. که مدلهای اولیه اف-۴ فانتوم فاقد آن بودند.[۲]
مشخصات (میگ-۱۷ اف)
دادهها از Combat Aircraft since 1945,[۳] MiG: Fifty Years of Secret Aircraft Design[۴]