PROFILBARU.COM

موروموناب-سی‌دی ۳
پادتن مونوکلونال
گونه	Whole antibody
منبع	موش
هدف	زنجیرهٔ اپسیلون CD3
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	Consumer Drug Information
مدلاین پلاس	a605011
روش مصرف دارو	تزریق وریدی
کد ATC	L04AA02 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only);
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	N/A
شناسه‌ها
شمارهٔ سی‌ای‌اس	140608-64-6 ;
دراگ‌بنک	DB00075 ;
کم‌اسپایدر	none;
UNII	JGA39ICE2V;
ChEMBL	ChEMBL1201608 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID2046414 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C6460H9946N1720O2043S56
جرم مولی	146.091 g/mol g·mol−1
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

موروموناب-سی‌دی ۳ (انگلیسی: Muromonab-CD3) با نام تجاری اورتوکلون OKT3 که توسط شرکت جانسون و جانسون عرضه می‌شود، یک داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که جهت کاهش احتمال وازنش در پیوند عضو استفاده می‌شود.^[۱]^[۲] این پادتن مونوکلونال، گیرندهٔ CD3 را هدف قرار می‌دهد^[۳] که یک پروتئین پوسته‌ای بر سطح لنفوسیت‌های تی است. این دارو نخستین پادتن مونوکلونالی بود که برای استفادهٔ بالینی در انسان موردِ تایید واقع شد.^[۲] در واقع، سازمان غذا و داروی آمریکا این دارو را در سال ۱۹۸۵ میلادی مورد پذیرش قرار داد.^[۴]

موارد مصرف

موروموناب-سی‌دی ۳ برای وازنش حاد مقاوم به درمان گلوکوکورتیکوئید در پیوند آلوژنیک کلیه، قلب و کبد به‌کار می‌رود.^[۵] برخلاف پادتن‌های مونوکلونال باسیلیکسومب و داکلیزومب، این دارو برای پیشگیری از وازنش به‌کار نمی‌رود، هرچند یک مطالعه در سال ۱۹۹۶ نشان داد که برای چنین کاربردی هم این دارو بی‌خطر است.^[۴]

این دارو جهت استفاده در درمان «لوسمی حاد لنفاوی لنفوسیت تی» نیز مورد پژوهش و مطالعه قرار گرفته‌است.^[۶]

عوارض جانبی

به‌ویژه به‌هنگام نخستین تزریق، در اثر اتصال این دارو به گیرندهٔ CD3، سیتوکین‌هایی نظیر فاکتور نکروز توموری آلفا و اینترفرون گاما توسط لنفوسیت‌های تی ساخته و رها می‌شود و موجب بروز سندرم آزادسازی سیتوکین می‌گردد که علائمی همچون واکنش‌های پوستی، خستگی، تب، لرز، درد ماهیچه، سردرد، تهوع، اسهال دارد^[۷] و ممکن است به عواقب خطرناکی همچون، توقف تنفس و ایست قلبی و ادم ریه ختم شود.^[۵] به منظور جلوگیری از سندرم آزادسازی سیتوکین، پیش از تزریق موروموناب-سی‌دی ۳ از داروهایی نظیر گلوکوکورتیکوئیدها (مثلاً متیل پردنیزولون)، استامینوفن و دیفن‌هیدرامین استفاده می‌شود.^[۸]

سایر عوارض جانبی دیگر شامل لکوپنی، افزایش احتمال بروز عفونت‌های شدید و برخی سرطان‌هاست که عموماً با هر نوع داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی محتمل است. عوارض مغزی-عصبی همچون مننژیت غیر چرکی (آسپتیک) و انسفالوپاتی هم مشاهده شده‌است که گمان می‌رود در اثر فعال‌شدن لنفوسیت‌های تی باشد.^[۵]

در اثر تجویز مکرر دارو، احتمال تاکی‌فیلاکسی (کاهش اثر دارو) به سبب تشکیل پادتن‌های ضدموش در بدن بیمار وجود دارد که روند دفع دارو از بدن را تسریع می کندو. این موضوع همچنین ممکن است موجب واکنش شدید حساسیتی به دارو گردد که علتش حساسیت به پروتئین موش است^[۲] و افتراق آن از سندرم آزادسازی سیتوکین دشوار است.

موارد منع مصرف

مصرف این دارو در کسانی که به پروتئین‌های موش حساسیت دارند و همچنین در کسانی که دچار نارسایی قلب درمان‌نشده، فشار خون بالا و صرع هستند، ممنوع است. این دارو نباید در دوران بارداری و شیردهی مصرف شود.^[۲]^[۵]

منابع

↑ Midtvedt K, Fauchald P, Lien B, et al. (February 2003). "Individualized T cell monitored administration of ATG versus OKT3 in steroid-resistant kidney graft rejection". Clinical Transplantation. 17 (1): 69–74. doi:10.1034/j.1399-0012.2003.02105.x. PMID 12588325.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ ^۲٫۳ Mutschler, Ernst; Gerd Geisslinger; Heyo K. Kroemer; Monika Schäfer-Korting (2001). Arzneimittelwirkungen (به آلمانی) (8 ed.). Stuttgart: Wissenschaftliche Verlagsgesellschaft. p. 937. ISBN 3-8047-1763-2.
↑ "muromonab-CD3". Guide to Pharmacology. IUPHAR/BPS. Retrieved 21 August 2015.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ Smith, S. L. (1996). "Ten years of Orthoclone OKT3 (muromonab-CD3): a review". Journal of Transplant Coordination. 6 (3): 109–119, quiz 119–1. doi:10.7182/prtr.1.6.3.8145l3u185493182. PMID 9188368.
↑ ^۵٫۰ ^۵٫۱ ^۵٫۲ ^۵٫۳ "Orthoclone OKT3". Professional Drug Information. Drugs.com. Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 3 January 2010.
↑ Gramatzki M, Burger R, Strobel G, et al. (March 1995). "Therapy with OKT3 monoclonal antibody in refractory T cell acute lymphoblastic leukemia induces interleukin-2 responsiveness". Leukemia. 9 (3): 382–90. PMID 7885036.
↑ Abramowicz, D.; Schandene, L.; Goldman, M.; Crusiaux, A.; Vereerstraeten, P.; De Pauw, L.; Wybran, J.; Kinnaert, P.; Dupont, E.; Toussaint, C. (1989). "Release of tumor necrosis factor, interleukin-2, and gamma-interferon in serum after injection of OKT3 monoclonal antibody in kidney transplant recipients". Transplantation. 47 (4): 606–608. doi:10.1097/00007890-198904000-00008. PMID 2523100.
↑ Bhorade, S. M., Stern, E. (2009). Immunosuppression for Lung Transplantation. Proc Am Thorac Soc 6: 47-53