PROFILBARU.COM

مجموعه استخوان‌های یهودیان تلاشی از سوی نازی‌ها بود برای تشکیل نمایشگاهی انسان‌شناسانه به منظور نمایش آنچه به باور ایشان تفاوت میان دون‌پایگی «نژاد یهود» (Untermenschen) در مقایسه با اَبَرانسان بودن (Übermenschen) و بالاپایگی مردم آریایی و نژاد برتر خوانده می‌شد.

معرفی

مجموعه استخوان‌های یهودیان شامل استخوان‌های یهودیانی بود که در جریان هولوکاست به اردوگاه آشویتس فرستاده شده بودند، و سپس پس از گزینش به اردوگاه کار اجباری ناتزوایلر-استروتهوف فرستاده شدند تا نه تنها برای مدتی به خوبی غذا بخورند، بلکه سپس با گاز سمی کشته شوند و اجسادشان به بخش آناتومی دانشگاه تازه‌تاسیس رایش در استراسبورگ در بخش آلزاس فرانسه منتقل شوند. بررسی‌های اولیه ای بر روی این اجساد انجام شد، اما با پیشروی جنگ، ادامه پروژه به بن‌بست خورد.

پشتیبان گردآوری این مجموعه رایشسفورر-اس‌اس، هاینریش هیملر، بود. مدیریت پروژه با آگوست هرت بود با کمک رودولف برانت و ولفرام زیفرس، رئیس کل آننربه، که مسئول جمع کردن و تهیه اجساد بودند.^[۱]

تاریخچه

در ۱۹۴۳، زندانیانی گزینش‌شده در آشویتس به ناتزوایلر-استروتهوف منتقل شدند. آن‌ها را دو هفته در بلوک ۱۳ در شرایطی خوب نگاه داشته و به ایشان تغذیه مناسب داه شد تا بتوانند نمونه‌های خوب با اندازهٔ مناسب باشند. کشتار ۸۶ تن از این زندانیان در اتاقی گاز در چند روز در اوت آن سال به گفته هرت «اعمال شد». اجساد ایشان شامل ۵۷ مرد و ۲۹ زن برای بررسی به استراسبورگ فرستاده شدند. ناتزوایلر-استروتهوف مکانی مناسب برای کشتار با گاز این زندانیان گزینش‌شده تشخیص داه شد چرا که افراد را می‌شد تک به تک کشت و جسدشان را سالمتر تحویل گرفت؛ بر خلاف آشویتس که در آن کشتار به شکل گروهی صورت می‌گرفت.^[۱] یوزف کریمر، فرمانده ناتزوایلر-استروتهوف، بشخصه اقدام به تزریق گاز به اتاق‌ها و کشتن ۸۶ قربانی کرد.^[۲]^[۳]

جستارهای وابسته

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Bernas, Anne (October 24, 2014). "Un documentaire sur un crime nazi méconnu primé à Waterloo" [A documentary about a misunderstood Nazi crime winning at Waterloo] (به فرانسوی). RFI les voix du monde. Retrieved March 8, 2016.
↑ The Belsen Trial: Trial of Josef Kramer and 44 Others from 'Law Reports of Trials of·War Criminals' (PDF). Vol. II. London: The United Nations War Crimes Commission. 1947. pp. 39–40. Retrieved October 15, 2015. Under cross-examination he admitted having gassed 80 prisoners previously at Natzweiller camp.
↑ "Kramer Persists in Denying Guilt". The New York Times. October 10, 1945. p. 8. Retrieved September 19, 2015.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jewish skeleton collection». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۲۰.

پیوند به بیرون

این یک مقالهٔ خرد هولوکاست است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Bernas-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Bernas, Anne (October 24, 2014). "Un documentaire sur un crime nazi méconnu primé à Waterloo" [A documentary about a misunderstood Nazi crime winning at Waterloo] (به فرانسوی). RFI les voix du monde. Retrieved March 8, 2016.

[Belsen_Trial-2] The Belsen Trial: Trial of Josef Kramer and 44 Others from 'Law Reports of Trials of·War Criminals' (PDF). Vol. II. London: The United Nations War Crimes Commission. 1947. pp. 39–40. Retrieved October 15, 2015. Under cross-examination he admitted having gassed 80 prisoners previously at Natzweiller camp.

[3] "Kramer Persists in Denying Guilt". The New York Times. October 10, 1945. p. 8. Retrieved September 19, 2015.

[۱]

[۲]

[۳]