در حوزه فلسفه آزادیخواهانه، دغدغه اصلی آزادیخواه مدنی رابطه و پیوند دولت با فرد است. از نگاه تئوری، آزادیخواه مدنی به دنبال این است که این رابطه را به کمینه مطلق محدود کند که در آن دولت می‌تواند بدون دخالت بیش از اندازه در زندگی شهروندان خود فعالیت کرده و خدمات اولیه و اوراق بهادار ارائه دهد. حمایت از آزادی بیان یکی محرک‌های اصلی آزادیخواهی مدنی است. [۲] به‌طور خاص، آزادیخواهان مدنی با نفرت‌پراکتی و ناسزاگویی مخالف نیستند. [۲] آنها ممکن است رفتارهای اینچنینی را تأیید کنند یا نکنند، اما به هر روی باور دارند که مزایای گفتمان عمومی بدون محدودیت بر همه معایب آن بیشتر است. [۲]
