لوبیا قرمز یک از انواع مرسوم لوبیا است. به جهت شباهت ظاهری آن در شکل و رنگ به کلیه، این لوبیا به نام لوبیا کلیوی (به انگلیسی: Kidney bean) نامگذاری شده است. لوبیا قرمز میتواند با لوبیاهای دیگری که به این رنگ هستند، از جمله لوبیای آزوکی اشتباه گرفته شود.[۱]
فواید
لوبیا قرمز از نظر طب قدیم ایران گرم و تر است و لوبیای سفید معتدل است
- ادرارآور است و حجم ادرار را زیاد میکند
- درمانکننده بیماریهای دستگاه ادراری است
- سنگ کلیه را برطرف میکند
- سینه و ریه را نرم میکند
- آب را از بدن خارج میسازد
- لوبیای سبز مقوی قلب است
- نیروی جنسی را تحریک میکند
- قاعدهآور است
- کلسترول خون را پایین میآورد
- ضد سرطان است
- برای رفع بیماریهای قلبی مفید است
- به دلیل داشتن مقدار زیادی الیاف رودهها را تمیز میکند
- فشار خون را پائین میآورد
- یبوست را برطرف میکند
- در استعمال خارحی در لوبیا را خیمر کرده و روی زخمهای اگزما بگذارید تا آنها را التیام دهد.[۲][۳][۴]
طرز استفاده
- جوشانده: مقدار ۳۰ گرم لوبیای خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید ده دقیقه بجوشد سپس آن را صاف کرده و یک فنجان قبل از هر غذا بنوشید
- لوبیای پخته: لوبیا را در آب ریخته و بجوشانید تا کاملاً پخته و نرم شود و به مقدار یک فنجان در روز بخورید برای جلوگیری از نفخ معده میتوان لوبیا را با خردل، زیتون و آبلیمو مصرف کرد.
- سوپ لوبیا: از نظر داشتن مواد پروتئینی و الیاف بسیار مفید است. سوپ لوبیا را با جعفری و گشنیز و هویج بپزید.[۵]
خطرات
لوبیای قرمز و سفید حاوی غلظت بالایی از مادهای سمی به نام فیتوهماگلوتین است. چنانچه لوبیای قرمز قبل از مصرف پخته نشود و به صورت خام مصرف گردد با توجه به مقدار مصرف میتواند کشنده باشد. این ماده همچنین به مقدار کمتر در لوبیای سبز و انواع دیگر لوبیا نیز یافت میگردد. جهت دفع این سم، ابتدا بایستی لوبیا را به مدت ۵ ساعت در آب قرار داد تا خیس بخورد. سپس آب را دور ریخته و لوبیا را در آب تازه در دمای ۱۰۰ درجهٔ سانتیگراد به مدت ۳۰ دقیقه جوشاند. به این ترتیب غلطت این مادهٔ سمی به حد استاندارد و بیخطر کاهش میابد.[۶]
جستارهای وابسته
منابع