شاهنشاهان هخامنشی
|
#
|
نگاره نام
|
زادروز مرگ سن
|
پدر و مادر ملکه
|
نسبت با شاهان پیشین
|
شرح مختصر
|
آغاز پادشاهی پایان پادشاهی مدت حکومت
|
آرامگاه
|
منبع
|
بنیانگذاری شاهنشاهی هخامنشی توسط کوروش بزرگ از شاخهٔ سلسلهٔ کوروش یکم
|
۱
|
کوروش بزرگ
|
۶۰۰ اوت ۵۳۰ ۵۰–۷۰ سال
|
کمبوجیه یکم و ماندانا کاساندان
|
پسر کمبوجیه یکم شاه پارس
|
کوروش بزرگ، بنیانگذار و نخستین شاه شاهنشاهی هخامنشی بود که بین سالهای ۵۵۹ تا ۵۲۹ پ. م، بر نواحی گستردهای از آسیا حکومت میکرد. کوروش بزرگ، بهخاطر بخشندگی، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایهگذاری نخستین شاهنشاهی چندملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن بردهها، احترام به دینها و کیشهای گوناگون و گسترش تمدن شناخته شدهاست. او پس از فتح هگمتانه، سارد و بابل، این شاهنشاهی را بنیان نهاد و پس از ۲۹ سال فرمانروایی بر این شاهنشاهی، درگذشت. هرودوت گزارش میدهد که کوروش در جنگ با ماساگتها کشته شد؛ ولی این دیدگاه را بیشتر مورخان جدید رد میکنند و معتقدند که داستان هرودوت ساختگی است.
|
۵۵۹ اوت ۵۳۰ ۲۹ سال
|
آرامگاه کوروش بزرگ
|
[۱۰]
|
۲
|
کمبوجیه دوم
|
۵۳۰ تا ۵۲۲ ژوئیه ۵۲۲ ۳۶ سال
|
کوروش بزرگ و کاساندان فیدیما
|
پسر کوروش بزرگ
|
کمبوجیه دوم، دومین شاهنشاه هخامنشی و آغازکنندهٔ دودمان بیست و هفتم مصر و فرزند بزرگ کوروش بزرگ و ملکه کاساندان بود که پس از مرگ پدرش به تخت نشست. مهمترین اتفاق دوران فرمانرواییاش، فتح مصر بود. او پس از به تختنشینی، بیش از هر چیز وقت خود را صرف تهیهٔ مقدمات لشکرکشی به مصر کرد. سپاه او در ماه مهٔ سال ۵۲۵ پ. م خود را به پلوزیوم رساند و با سپاه مصر درگیر شدند و سرانجام بر سپاه پسامتیخ سوم غلبه کرد. در ماه ژوئن سال ۵۲۵ پ. م، سپاه او با پیمودن درهٔ نیل از شمال به جنوب، سراسر مصر را تسخیر کرد. پس از فتح مصر، وی تصمیم گرفت فتوحات خود را گسترش دهد و به سرزمینهای ثروتمند دیگری همچون لیبی و کارتاژ لشکر بکشد. وی از تبس پنجاه هزار تن را به تصرف واحهٔ آمون فرستاد اما سپاه وی پس از عبور از واحهٔ بزرگ، در بیابان گم شد و هرگز خبری از آنان نیامد. بر پایهٔ سنگنبشتهٔ بیستون و متون رسمی بابلی، کمبوجیه پس از ماه ژوئیه سال ۵۲۲ پ. م درگذشتهاست.
|
اوت ۵۳۰ ژوئیه ۵۲۲ ۸ سال
|
آرامگاه کمبوجیه دوم [توضیح ۲]
|
[۱۱]
|
۳
|
گئومات
|
نامشخص ۵۲۱
|
نامشخص فیدیما
|
پسر کوروش بزرگ (مدعی)
|
گئومات یا بردیای دروغین غاصب پادشاهی، نام مغی بود که به نوشتهٔ کتیبه بیستون وانمود کرد که پسر کوروش بزرگ، بردیا است و تخت پادشاهی را از آن خود کرد. پس از مرگ کمبوجیهٔ دوم، گئومات با فریبکاری و زورستانی با معرفی خود با نام بردیا، فرزند کوروش بزرگ، تخت پادشاهی را مالک شد. پس از آن داریوش بزرگ با یاری جمعی از نجیبزادگان پارسی، گئومات را کشت و به پادشاهی رسید.
|
ژوئیه ۵۲۲ ۲۹ سپتامبر ۵۲۲ ۱ سال
|
آرامگاه گئومات
|
[۱۲]
|
آغاز شاخهٔ سلسلهٔ آریارمنه و پایان شاخهٔ سلسلهٔ کوروش یکم
|
۴
|
داریوش بزرگ
|
۵۵۰ اکتبر ۴۸۶ ۶۳ سال
|
ویشتاسپ و روزگونه آتوسا
|
داماد کوروش بزرگ پسر ویشتاسپ
|
داریوش بزرگ، چهارمین شاهنشاه هخامنشی بود و پس از رسیدن به پادشاهی، به فرونشاندن شورشهای درونمرزی پرداخت. فرمانروایی شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمینهایی چند بر آن افزود. ساخت تخت جمشید در زمان پادشاهی او آغاز شد. تقسیم قلمرو شاهنشاهی به چندین شهربانی، ایجاد راه شاهی، ایجاد سپاه جاویدان، تنظیم مالیاتها، ارتباط دادن دریای مدیترانه و دریای سرخ، یکسان کردن واحد پول و واحد اندازهگیری، بازسازی نیایشگاهها و تدوین قانون مصر از جمله اقدامات داریوش در دوران حکومتش بود. داریوش در سال ۴۸۶ پ. م، پس از یک دوره بیماری درگذشت. آرامگاه او در دل کوه چمگان در نقش رستم قرار دارد.
|
۲۹ سپتامبر ۵۲۲ اکتبر ۴۸۶ ۳۶ سال
|
آرامگاه داریوش بزرگ
|
[۱۳]
|
۵
|
خشایارشای بزرگ
|
حدود ۵۱۹ ۴۶۵
|
داریوش بزرگ و آتوسا آمستریس
|
پسر داریوش بزرگ
|
خشایارشا، پنجمین شاهنشاه هخامنشی است. داریوش خشایارشا را که بزرگترین فرزند آتوسا دختر کوروش بزرگ بود، به جانشینی برگزید. او در سال ۴۸۶ پ. م در سی و چهار سالگی پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید. خشایارشا پس از نشستن به تخت با لشکری به سوی مصر رفت و توانست شورشی را که در آن جا بر پا شده بود فرو بنشاند. او برادر خود هخامنش را ساتراپ مصر کرد. با نوآوری خشایارشا پلی از کرجیها بر روی داردانل ساخته شد که نیروی زمینی ایران توانست از روی آن بگذرد و به خاک یونان درآید. فتح آتن توسط او از مهمترین رخدادهای حکومتش است. خشایارشا در تخت جمشید کاخهای دیگری ساخت که بر بزرگی و شکوه این گنجینهٔ باستانی افزود. سنگنبشتهای در گنجنامه بر روی کوه الوند در همدان در کنار سنگنبشتهٔ داریوش بزرگ و همچنین سنگنبشتهای دیگر در ارمنستان از او به جای ماندهاست.
|
۴۸۶ ۴۶۵ ۲۰ سال
|
آرامگاه خشایارشای بزرگ
|
[۱۴][۱۵]
|
۶
|
اردشیر یکم
|
نامشخص ۴۲۴ یا ۴۲۳
|
خشایارشا و آمستریس داماسپیا
|
پسر خشایارشا
|
اردشیر یکم، ششمین شاهنشاه هخامنشی و سومین پسر خشایارشا بود که پس از به قتل رسیدن پدر و برادرش داریوش به دست اردوان فرمانده گارد محافظ شاه، بر تخت شاهی نشست.
|
۴۶۵ ۴۲۴ یا ۴۲۳ ۴۲ سال
|
آرامگاه اردشیر یکم
|
[۱۶]
|
۷
|
خشایارشا دوم
|
نامشخص ۴۲۳
|
اردشیر یکم و داماسپیا نامشخص
|
پسر اردشیر یکم
|
خشایارشا دوم هفتمین شاهنشاه هخامنشی بود. او پس از پدرش اردشیر یکم به پادشاهی رسید و بهمدت ۴۵ روز پادشاهی کرد و توسط برادر ناتنیاش سغدیانه کشتهشد. وی که تنها پسر قانونی اردشیر بود، در دوران پادشاهی پدرش ولیعهد او بود.
|
دسامبر ۴۲۴ ژانویه ۴۲۳ ۴۵ روز
|
آرامگاه خشایارشا دوم [توضیح ۳]
|
[۱۷]
|
۸
|
سغدیانه
|
نامشخص اوت ۴۲۳
|
اردشیر یکم و آلوگونه نامشخص
|
پسر اردشیر یکم
|
سغدیانه، احتمالاً پسر غیررسمی اردشیر یکم از یک زن بابلی به نام آلوگونه بودهاست. پس از مرگ اردشیر یکم، دربار ایران دچار هرج و مرج شد و دستکم سه تن از پسرانش خودشان را شاهنشاه نامیدهاند. دربارهٔ دوران فرمانروایی کوتاه او اطلاعات زیادی در دست نیست و تنها در نوشتههای مورخ یونانی که در دربار هخامنشی حضور داشتهاست، یعنی کتزیاس، به او پرداخته شدهاست.
|
ژانویه ۴۲۳ اوت ۴۲۳ ۸ ماه
|
|
[۱۸]
|
۹
|
داریوش دوم
|
نامشخص ۴۰۴
|
اردشیر یکم و کسمارتیدن پروشات
|
پسر اردشیر یکم
|
داریوش دوم، سومین پسر اردشیر یکم و نهمین شاهنشاه هخامنشی بود. او پس از شورش بر ضد برادرش سغدیانه — که خشایارشا دوم، پادشاه قانونی شاهنشاهی را به قتل رسانده بود — به تخت نشست و نام داریوش را برای خود برگزید. داریوش دوم نوزده سال بر ایران حکومت کرد.
|
فوریه ۴۲۳ ۴۰۴ ۱۹ سال
|
آرامگاه داریوش دوم
|
[۱۹]
|
۱۰
|
اردشیر دوم
|
۴۵۳ یا ۴۴۵ ۳۵۸ ۸۶ یا ۹۴ سال
|
داریوش دوم و پروشات استاتیرا
|
پسر داریوش دوم
|
اردشیر دوم، دهمین شاهنشاه هخامنشی و پسر بزرگ داریوش دوم و پروشات بود که پس از مرگ پدر در سن سی سالگی به سلطنت رسید. داریوش دوم در سال ۴۰۴ پ. م، درست قبل از پیروزی نهایی سردار مصری، آمیرتائوس، بر ایرانیان در مصر درگذشت. جانشین وی پسر ارشدش، ارسامس بود که بهعنوان اردشیر دوم در پاسارگاد تاجگذاری کرد. قبل از آنکه اردشیر دوم بر تخت سلطنت بنشیند، با مسئلهای روبرو شد که مشروعیت وی را بهعنوان حاکم شاهنشاهی هخامنشی تهدید میکرد. کوروش کوچک، که در آن زمان فرماندار منصوب آسیای صغیر بود، نیز ادعای تاج و تخت داشت. اردشیر در طول جنگ قرنتیان (۳۹۵–۳۸۷ پ. م) درگیر جنگ با متحدان پیشین ایران، اسپارتها شد. تلاش برای تصرف مصر در سال ۳۷۳ پ. م به فرماندهی پارنابازوس، ساتراپ هلسپونتین فرجیا، ناموفق بود، اما در سالهای پایانی موفق شدند تلاش مشترک مصر و اسپارت را برای فتح فنیقیه شکست دهند.
|
۴۰۴ ۳۵۸ ۴۶ سال
|
آرامگاه اردشیر دوم
|
[۲۰] [۱۵]
|
۱۱
|
اردشیر سوم
|
۴۰۰ ۳۳۸
|
اردشیر دوم و استاتیرای یکم آتوسا
|
پسر اردشیر دوم
|
اردشیر سوم یازدهمین شاهنشاه هخامنشی بود. اردشیر قبل از به تخت نشستن ساتراپ و فرمانده ارتش پدرش بود. اردشیر پس از اعدام یکی از برادرانش به قدرت رسید، دیگری خودکشی کرد. اندکی پس از پادشاهی، اردشیر تمام خانوادهٔ سلطنتی را به قتل رساند تا جایگاه خود را بهعنوان پادشاه تأمین کند. وی دو کارزار مهم علیه مصر آغاز کرد. اولین لشکرکشی با شکست روبرو شد و شورشهایی در سراسر بخش غربی شاهنشاهی وی به دنبال آن انجام شدند. در سال ۳۴۳ پ. م، اردشیر نکتانبو دوم، فرعون مصر را شکست داد و او را از مصر راند، در بین راه شورش در فنیقی را نیز پایان داد. در سالهای بعدی اردشیر، قدرت فیلیپ دوم مقدونی در یونان در حال افزایش بود و سعی کرد یونانیان را به شورش علیه شاهنشاهی هخامنشی متقاعد کند. فعالیتهای وی با مخالفت اردشیر روبرو شد و با حمایت او، شهر پرینتوس در برابر محاصرهٔ مقدونیه مقاومت کرد. شواهدی وجود دارد که سیاست جدید ساخت و ساز در تخت جمشید در سالهای زندگی او وجود دارد، جایی که اردشیر کاخی جدید بنا کرد و آرامگاه خود را ساخت و پروژههای طولانی مدت مانند دروازهٔ ناتمام را آغاز کرد.
|
۳۵۸ یا ۳۵۷ ۳۳۸ یا ۳۳۷ ۲۰ سال
|
آرامگاه اردشیر سوم
|
[۲۱][۲۲]
|
۱۲
|
اردشیر چهارم
|
نامشخص ۳۳۶
|
اردشیر سوم و آتوسا نامشخص
|
پسر اردشیر سوم
|
اردشیر چهارم دوازدهمین شاهنشاه هخامنشی بود. اردشیر پس از مسموم شدن پدرش توسط باگواس خواجه که باعث تجدید حیات شاهنشاهی ایران شده بود، بر تخت شاهی نشست. در پی تضعیف شاهنشاهی هخامنشی پس از ترور اردشیر سوم و جانشینی پسرش، همپیمانان یونانی در سال ۳۳۶ پ. م نیروهایشان را به آسیا اعزام کردند. او سعی کرد باگواس را از میان بردارد اما موفق نشد. در پاسخ، باگواس، اردشیر چهارم و همه خانوادهاش را با سم کشت و سپس پسرعموی شاه، یعنی داریوش سوم را بهعنوان شاهنشاه بعدی برگزید.
|
۳۳۸ ۳۳۶ ۳ سال
|
|
[۲۳]
|
۱۳
|
داریوش سوم
|
۳۸۰ ۳۳۰ تقریباً ۵۰ سال
|
آرشام و سیسیگامبیس استاتیرا
|
نواده داریوش دوم
|
داریوش سوم یا دارا، سیزدهمین و آخرین شاهنشاه هخامنشی بود. داریوش برخلاف شاه پیشین خود، اردشیر چهارم از اعضای دور سلسلهٔ هخامنشی بود. او اوایل کار خود در میان همسن و سالان خود چهرهای مبهم بود و برای اولین بار در لشکرکشی اردشیر سوم در دههٔ ۳۵۰ پ. م به شهرت رسید. بهعنوان پاداش شجاعت، ساتراپی ارمنستان به وی اعطا شد. در حدود سال ۳۴۰ پ. م، وی بهعنوان یک مقام عالیرتبه، مسئول خدمات پستی شاهی شد. پس از ترور شاهان پیشین توسط باگواس خواجه، متوجه قصد وی برای مسمومیت خودش شد و خیلی زود باگواس را مجبور به نوشیدن سم خود کرد. در سال ۳۳۴ پ. م، اسکندر مقدونی حمله به شاهنشاهی ایران را آغاز کرد و متعاقباً در چندین نبرد ایرانیان را شکست داد و در سال ۳۳۰ پ. م تخت جمشید را غارت و نابود کرد. در حالی که شاهنشاهی ایران اکنون بهطور مؤثری تحت کنترل اسکندر بود، اسکندر تصمیم گرفت تا داریوش را تعقیب کند. با این حال، قبل از رسیدن اسکندر به او، داریوش توسط اردشیر پنجم، که ساتراپ باکتریا نیز بود، کشته شد.
|
۳۳۶ ۳۳۰ ۶ سال
|
آرامگاه نیمهتمام داریوش سوم در برزن جنوبی ارگ پارسه
|
[۲۴][۲۵]
|
۱۴
|
اردشیر پنجم
|
نامشخص ۳۲۹ نامشخص
|
هوخشتره و نامشخص نامشخص
|
برادر زاده داریوش سوم
|
بسوس که یکی از اعضای خاندان هخامنشی و برادرزاده داریوش سوم، ساتراپ باختر بود، مدت کوتاهی پس از کشتن داریوش سوم به قدرت رسید و متعاقباً تلاش کرد تا بخش شرقی امپراتوری را در برابر تهاجمات مقدونیان حفظ کند اما قلمروی او به سرعت شروع به فروپاشی کرد؛ از جمله باختر که مرکز اصلی فرمانروایی او بود. پس از فرار به سغد، افسرانش او را دستگیر و در نهایت، به اسکندر تسلیم کردند. او در هگمتانه اعدام شد.
|
۳۳۰ ۳۲۹ ۱ سال
|
|
|