پس از قدرتگیری رضاشاه، پژوهش وابسته به بنیانگذاری این فرودگاه انجام و به همت محمدابراهیم علم، در سال ۱۳۱۲ خورشیدی، این فرودگاه به عنوان سومین فرودگاه کاربردی ایرانی مورد بهرهبرداری قرار گرفت.[۱]
فرودگاه بینالمللی بیرجند که در شرق شهر بیرجند جای گرفته است، به مرور زمان گسترش یافته و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷، با انجام پرواز بیرجند-مدینه به فرودگاه بینالمللی بیرجند بهروزرسانی شد.[۲]
در سال ۲۰۱۶ میلادی ۱٬۲۰۵ نشست و برخاست هواپیما در این فرودگاه انجام شد و ۱۱۷٬۲۰۸ نفر مسافر و ۱٬۰۲۸٬۹۴۲ کیلوگرم بار از طریق آن جابجا شدند.[۳]
در طرح توسعه و بهسازی فرودگاه بیرجند، در کنار ترمینال کنونی فرودگاه، ترمینال تازهای به بزرگی چهار هزار و ۱۵۰ متر مربع در حال ساخت است که در فاز پایانی به سر میبرد و پس از بهرهبرداری از این ترمینال، فضای ترمینال کنونی فرودگاه وارد فاز بهسازی خواهد شد و در نهایت دو ترمینال به هم متصل خواهند شد و ظرفیت ترمینالی فرودگاه بیرجند ۲۰۰ درصد افزایش خواهد یافت.[۴]
ویژگیها
طبق آمار سازمان هواپیمایی کشور، میزان مسافران ورودی و خروجی آن در سال ۱۳۷۲ به ترتیب از ۱۰٬۱۰۹ نفر و ۹٬۶۵۷ نفر بوده است. با گسترش این فرودگاه تعداد مسافران ورودی آن در سال ۱۳۸۶ به ۵۳٬۸۶۸ نفر و خروجی آن به ۵۴٬۸۷۱ نفر افزایش یافت.[۵]
کد فرودگاه بیرجند، OIMB (یا XBJ) است. این فرودگاه دارای ۲ باند ۰۸/۲۶ و ۱۰/۲۸ است و مساحت کل آن ۶۰۰ هکتار است. باند دوم که در سال ۱۳۸۸ بازسازی شد به عنوان باند اصلی مورد استفاده قرار میگیرد. طول این باند ۴۰۰۰ متر و عرض آن ۶۰ متر است. باند کوتاهتر که ۲۱۶۲ متر طول و ۴۵ متر عرض دارد در زمان مسدود بودن باند اصلی مورد استفاده قرار میگیرد.[۶]
با توجه به وضعیت توپوگرافی شهر بیرجند، نشست و برخاست هواپیما در این فرودگاه به سختی صورت گرفته و با لرزشها و تکانهای شدید هواپیما همراه است.[۷]
۳ آذر ۱۳۸۶: ترکیدن لاستیک هواپیمای فوکر ۱۰۰ هواپیمایی هما هنگام نشستن، میتوانست نخستین رخداد هوایی در این فرودگاه باشد اما به ۱۰۲ مسافر و خدمه آن آسیبی نرسید.[۱۱]