ابوعبدالله محمد بن موسی شناخته شده به فَرالاوی شاعر ایرانی همدوره با شهید بلخی است. رودکی از او و شهید یکجا چنین یاد می‌کند:
| شاعر شهید و شهره فرالاوی | | واین دیگران به جمله همه راوی |
شعر زیر از اوست:
| جودیّ چنان رفیع‌ارکان | | عمان چنان شگرف‌مایه |
| از گریه و آه آتشینم | | گاهی پره است و گاه پایه |
از وی تنها ۳۷ بیت شعر باقی مانده‌است.[۱]
منابع
- ↑ براون، تاریخ ادبی ایران، ص. جلد۱ صفحه ۶۳۳
