وقتی ما در وضعیت ویژه‌ای مانند ترسیدن قرار می‌گیریم تغییراتی در رفتار و بدن ما رخ می‌دهد که ابتدا شدت آن بیشتر است ولی بعد از مدتی از شدت آن کاسته می شود مثلاً فشار خون ضربان قلب و تنفس زیاد میشود و رنگ چهره تغییر می‌کند و گاهی با خشم و حتی گریه کردن همراه میشود در اینگونه موارد نیز دستگاههای تنظیم کننده عصبی و هورمونی به کمک بدن می آیند به ویژه هورمون هایی که از غدد فوق کلیه ترشح می شوند هورمونهای این غده به روش‌های مختلف در این حالت به بدن کمک می‌کنند مثلاً قند خون فشار خون و ضربان قلب را افزایش می دهند چون بالا رفتن این موارد در مدت طولانی خطرناک است پس از مدتی ترشح این هورمون ها خود به خود کاهش می یابد مثلاً هورمون آدرنالین با تجزیه پروتئین های بدن و تبدیل آن به قند باعث افزایش قند خون میشود و آلدسترون با جذب سدیم بیشتر به داخل خون فشار خون را بالا میبرد تا نیاز بدن ما در حالت خاص تأمین شود و هورمون کورتیزول مقاومت بدن را در برابر استرس افزایش می دهد
