این شهر یکی از مراکز مهم منطقهٔ باطنه است و در ۲۴۰ کیلومتری شمال شهر مسقط، پایتختعمان، واقع شده‌است. جمعیت این شهر ۱۰۴٬۳۱۲ نفر است.[۴]
شهر صُحار در دوران قدیم از مهمترین مناطق تولید مس و صادرات آن بوده‌است.[۵]
صُحار زمانی یکی از بزرگ‌ترین بنادر تجارتی منطقه به‌شمار می‌آمد، تا جایی که با دو بندر بزرگ آن دوران، سیراف و بصره، رقابت داشته‌است.[۵]
این شهر قبل از اسلام و در دوران حکومت پادشاهان جیفر و عبد، دو پسران آل جلندی، پایتخت عمان بوده‌است. بعد از اسلام، صُحار مرتبهٔ پایتختیِ کشور را از دست داد، اما به‌عنوان بزرگ‌ترین بندر تجارتی باقی ماند.[۳]
در صُحار آثار باستانی گوناگونی وجود دارد. بارزترین آثار این شهرستان «قلعهٔ صحار» است، این قلعه از لحاظ حفظ امنیت در دوران گذشته در باطنه، یکی از مهمترین قلعه‌های منطقهٔ باطنه‌است. تاریخ بنای این قلعه به دوران اواخر قرن سیزدهم و اوایل
قرن چهاردهم میلادی می‌رسد. این قلعه در سال ۱۹۸۰ میلادی بازسازی شده‌است. قلعهٔ مذکور در سمت جنوبیِ شهر واقع شده‌است و «امراء هرمز» در دوران حکومت پادشاهان بنی نبهان آن را بنیان نهاده‌اند. در درون این قلعه تونلی به طول ۱۰ کیلومتر وجود دارد و به شهرستان بریمی منتهی می‌شود. چند حلقه چاه آب شیرین در درون قلعه وجود دارد.[۲]
در طبقهٔ پایینیِ قلعه قبری وجود دارد که به «قبر ثوینی بن سعید بن سلطان» مشهور است. همچنین چند دروازهٔ بزرگ و کوچک در صُحار وجود دارد که آب آنها از وسط شهرستان می‌گذرد. مشهورترین آنها «وادی حیبی»، «وادی عاهن» و «وادی الجزی» است.[۵]
در صُحار جاهای گردشگری و اماکن تفریح و چند هتل ممتاز و استراحتگاه وجود دارد.[۵]
پانویس
↑سلطنة عمان، مسقط: وزارة الإعلام، ۱۹۹۲ میلادی تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
↑ ۲٫۰۲٫۱دکتر: القاسمی، سلطان، بن محمد، تقسیم الإمبراطوریة العُمانیة، چاپ دوم، مطابع البیان التجاریة دبی: ۱۹۸۹ میلادی
↑ ۳٫۰۳٫۱۳٫۲عمان فی عام ۱۹۸۶ (عام الحصاد و التُّراث) إصدار وزارة الإعلام، دارالعرب للطّباعة و النّشر و التّوزیع، ۱۹۸۶ میلادی
↑السلطان: قابوس، البوسعید، موسوعة دلیل الأعلام: مسقط، چاپ اول، سال ۱۹۹۸ میلادی (به عربی)
↑ ۵٫۰۵٫۱۵٫۲۵٫۳دکتر: ادوارد، هندرسون، ذکریات عن دولة الإمارات و سلطنة عمان، چاپ موتیف ایت للنّشر، مطبعة راشد، عَجمان، ۱۹۸۸ میلادی
↑لفتنانت کونیل، سیر آرنولد ویلسون، تاریخ عمان و الخلیج، ۱۹۸۸ میلادی
۱ ۱۹۷۵ is the year of East Timor's Declaration of Independence and subsequent invasion by Indonesia. In 2002, East Timor's independence was fully recognized.
