سیروس سهامی در ۵ مرداد ۱۳۱۴ در خانه‌ای در کوچهٔ اردیبهشت بندر انزلی در یک خانواده متوسط زاده شد. تحصیلات ابتدایی را در نوشهر، رشت، و بندر انزلی به پایان برد و دوران دبیرستان را در دبیرستان فردوسی انزلی گذراند. سیروس سهامی در سال ۱۳۳۳ سال پایانی دبیرستان را شاگرد دبیرستان نوربخش رشت بود. او دورهٔ دبیرستان را با شاگرد اولی در رشته ادبی استان گیلان که، در آن هنگام مشتمل بر شهرستان‌های زنجان و اراک نیز بود سپری کرد. سپس دانشجوی رشته تاریخ و جغرافیا در دانشسرای عالی تهران شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در سال ۱۳۳۶ با رتبه شاگرد اولی به پایان برد.
سیروس سهامی یک سال در دبیرستان‌های لنگرود و دو سال در دبیرستان‌های انزلی آموزگار بود و به آموزش تاریخ و جغرافیا و ادبیات فارسی پرداخت تا سرانجام زمان اعزام شاگردان اول دانشگاه‌ها به خارج فرا رسید. او در سال ۱۳۳۹ برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه رفت .سیروس سهامی دکترای خود را در رشته جغرافیا با درجه «عالی» از دانشگاه کِلرمون فِران گرفت و سپس به وطن بازگشت و خدمات فرهنگی خود را در انزلی دنبال کرد.
سیروس سهامی در مهر ۱۳۴۵ به استادیاری دانشکده ادبیات و علوم انسانیدانشگاه فردوسی مشهد منصوب شد. اما در ۱۳۵۰ در جریان جشن‌های پنجاهمین سال سلطنت پهلوی، به سبب تعلقات فکری خود در جریان تصفیه استادان دانشگاه به همراه علی شریعتی و سه همکار دیگر، برای یک سال از خدمات دانشگاهی معلق بود. در اسفند ۱۳۵۷ بلافاصله پس از انقلاب ۱۳۵۷ به ریاست دانشگاه فردوسی مشهد برگزیده شد اما در ۱۳۵۸ بخاطر اختلاف با عملکرد حکومت اسلامی از این مقام استعفا کرد و بار دیگر از کار آموزش در این دانشگاه معلق شد. پی در فروردین ۱۳۶۰ در بندر انزلی دستگیر و به زندان وکیل آباد مشهد برده شد. این بار او را به پانزده سال زندان محکوم کردند. سیروس سهامی چهار سال و نیم را در زندان مشهد گذراند و سپس بخاطر بیماری حاد تنفسی بصورت تعزیری آزاد و مابقی حکم باقی مانده خود را در مشهد تبعید شد وی هیچگاه حاضر به کار در دانشگاه نشد و تنها به کار ترجمه و پژوهش در جغرافیا و شعر و ادبیات پرداخت .[۱]
