سوکسینیل کولین به عنوان داروی کمک بیهوشی برای شل کردن عضلات اسکلتی و تسهیل کنترل بیمار طی تنفس مصنوعی مکانیکی مصرف می‌شود. همچنین برای تسهیل لوله‌گذاری داخل نای، جراحی‌هایی که طولانی مدت هستند و شل شدن عضلات در آن‌ها ضرورت دارد و کاهش شدت انقباضات عضلانی ناشی از حملات تشنجی مصرف شده‌است.
مکانیسم اثر
سوکسینیل کولین داروی مسدودکننده عصبی عضلانی دپلاریزان است که با استیل کولین در اتصال به گیرنده‌های کولینرژیک صفحه محرکه انتهایی رقابت و با اتصال به گیرنده‌ها باعث دپلاریزاسیون می‌شود. اثر دپلاریزان به دلیل تمایل شدید آن به گیرنده کولینرژیک و مقاومت به اثرات کولین‌استراز، طولانی‌تر از استیل کولین است. این اثر ابتدا باعث انقباض گذرای عضلات می‌شود که معمولاً فاسیکوله شدن عضلات بروز می‌کند و بعد از آن، انتقال عصبی عضلانی مهار می‌شود.
عوارض جانبی
افزایش فشار خون و ضربان قلب ، خارش پوست، افزایش ترشح بزاق و راش پوستی از عوارض جانبی مهم و نسبت شایع دارو می‌باشند.
در افراد با استعداد ژنتیکی و افراد مبتلا به بیماری های عضلانی عارضه هایپرترمی بدخیم محتمل است.
