سالواتوره مینئو جونیور (به انگلیسی: Salvatore Mineo, Jr.) (زاده ۱۰ ژانویه ۱۹۳۹ - درگذشته ۱۲ فوریه ۱۹۷۶) که بیشتر با نام سال مینئو (به انگلیسی: Sal Mineo) شناخته می‌شود، یک بازیگر سینما و تئاتر آمریکایی بود. او با بازی در نقش مقابل جیمز دین در فیلم شورش بی‌دلیل (۱۹۵۵، نیکلاس ری) به شهرت رسید.
زندگی و حرفه
سال مینئو (وسط) در ۱۹۵۶
مینئو در سال ۱۹۳۹ در برانکس زاده شد. او فرزند یک تابوت‌ساز سیسیلی بود. مادرش در همان سنین کودکی نام او را در یک مدرسه آموزش رقص و بازیگری نوشت. او نخستین بار در سال ۱۹۵۱ در نمایش تاتوی رز ظاهر شد.
او در حدود ۲۰ فیلم سینمایی بازی کرده‌است. مینئو پس از نقش‌آفرینی در چند نمایش و تلویزیون، نخستین بازی مهم‌اش را در ۱۶ سالگی در فیلم شورش بی‌دلیل انجام داد. او در این فیلم در نقش جان «پلاتو» کراوفورد، نوجوانی احساساتی و آسیب‌پذیر که تحت تأثیر جوانی به نام جیم استارک (جیمز دین) قرار گرفته، ظاهر شد. او به‌خاطر بازی در این فیلم در سال ۱۹۵۵ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
مینئو در سال ۱۹۶۰ به‌خاطر بازی در فیلم خروج (اتو پرمینجر) برنده جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او همچنین به‌عنوان مدل نقاشی‌های برهنه و نیز بازیگری در چند اپرا فعال بود. سال مینئو سرانجام در ۱۲ فوریه ۱۹۷۶ در نزدیکی آپارتمان محل زندگی‌اش در وست هالیوود با ضربات چاقو به قتل رسید.
