توسعه اتاندارد در ابتدا در طول سالهای ۱۹۵۰ آغاز شد. علیرغم اینکه مورد توجه ارتش فرانسه یا هیچیک از نیروهای هوایی ناتو را قرار نگرفت، طرح پیشنهادی قدرتمندتری از آن مورد توجه نیروی دریایی فرانسه قرار گرفت. بر این اساس، داسو یک نمونه اولیه مخصوص نیروی دریایی را تولید نمود که اولین پرواز خود را در ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۶ (۲ مردادماه ۱۳۳۵ خورشیدی) انجام داد. عملکرد آن با مورد رضایت نیروی دریایی فرانسه قرار گرفت، و سفارشی برای این هواپیما را ثبت نمود و آن نیرو در مجموع ۶۹ فروند جنگنده اتاندارد ۴ام، به علاوه ۲۱ فروند اتاندارد۴ پی که گونه تخصصی برای شناسایی هوایی بود را به خدمت گرفت.
اتاندارد به عنوان پایه ای برای توسعه هواپیمای پیشرفته تر داسوبرگه سوپراتاندارد قرارگرفت در طول دهه ۱۹۷۰، قرار بود اتاندارد ۴ با نسخه دریایی سپکت جگوار که جگوار ام نامگذاری شده بود جایگزین شود. با این حال، توسعه جگوار ام متوقف شد و مدت کوتاهی پس از آن، اعلام شد که به جای آن سوپراتاندارد سفارش داده شده است. برای مدتی، اتاندارد۴ در کنار مدل بهبود یافته خود مورد استفاده قرار میگرفت، قبل از اینکه به تدریج در طول دهه ۱۹۸۰ از خدمت کنار گذاشته شود. در نهایت در سال ۱۹۹۱، گونه آفندی از این هواپیما توسط تنها کاربر آن (نیروی دریایی فرانسه) از خدمت خارج شد، در حالی که گونه شناسایی تا سال ۲۰۰۰ مورد استفاده قرار میگرفت.
گونهها
اتاندارد۴
نمونه آزمایشی با پیشرانه توربوجت ٰاسنکما آتار۱۰۱ئی۳ به قدرت ۳۴٫۳۴ کیلونیوتن (۷٬۷۲۰ پوند-نیرو), اولین پرواز در ۲۴ ژوئیه ۱۹۵۶.[۱]
اتاندارد۴بی
یک نمونه اولیه با پیشرانه توربوجت رولز-رویس اون به قدرت ۴۹٫۸۲ کیلونیوتن (۱۱٬۲۰۰ پوند-نیرو).
↑Kay, Anthony L. (2007). Turbojet: History and Development 1930–1960: Volume 2: USSR, USA, Japan, France, Canada, Sweden, Switzerland, Italy, Czechoslovakia and Hungary. Marlborough, Wiltshire: Crowood Press. ISBN978-1-86126-939-3.