داریوش شهبازی |
---|
داریوش شهبازی |
زادهٔ | ۱۳۳۲ خورشیدی
تهران |
---|
ملیت | ایرانی |
---|
پیشه | نویسنده، تاریخ پژوه |
---|
سالهای فعالیت | از دهه شصت - تا اکنون |
---|
آثار برجسته | تاریخ سکه و برگهایی از تاریخ تهران |
---|
وبگاه | |
---|
داریوش شهبازی تاریخپژوه ایرانی است. وی از دهه شصت پس از تألیف «زندگینامه میرزا تقیخان امیر کبیر» و «تاریخ سکه» با گردآوری بیش از یک میلیون فیش در پی تألیف و تدوین مجموعهای بیست جلدی با نام «تهران نامه» است.
مجموعههای «برگهایی از تاریخ تهران» و «پرسه در دارالخلافه» از آثار وی چاپ و نشر یافتهاست. کتاب دوجلدی «روایاتی از تهران قدیم» از وی در دست چاپ است. تا کنون حدود دویست مقاله در نشریات گوناگون از او نشر یافتهاست.[۱]
داریوش شهبازی، زاده مهرماه ۱۳۳۲ در زرگنده تهران و پرورشیافته خانوادهای فرهنگدوست و دانشپرور است که اصالتی فراهانی (و تفرشی) دارد. او دانشآموخته؛ لیسانس علوم؛ فوق لیسانس علوم تربیتی؛ فوق لیسانس مهندسی گرایش مدیریت ساخت است. او پژوهش و مطالعات خود را در حوزه تاریخ ایران و تهرانشناسی به ویژه عصر قاجاریان و تاریخ تهران از دهه ۱۳۶۰ آغاز کرده و تا کنون به آن اشتغال دارد.
کتابها
- «تاریخ سکه دوره قاجاریه»، (۱۳۸۰)؛ بورهکهای.
- «برگهایی از تاریخ تهران»، ۴ جلدی. (۱۳۸۶)؛ بورهکهیی.
- «تهراننامه»، (۱۳۹۴)؛ آرش. (۱۳۹۷)؛ ماهریس.
- «پرسه در دارالخلافه»، ۴ جلدی. (۱۳۹۴)؛ کتاب سرا»
- «روایاتی از تهران قدیم»، 2 جلد، (۱۳۹۷)؛ سایبان هنر.
- «تاریخ قشون قاجاریه»، (۱۳۹۷)؛ ماهریس.
- «از الهیه تا دروازه غار»، (۱۳۹۷)؛ ماهریس.
- «چرا قاجاریه فروپاشید»، (۱۳۹۷)؛ ماهریس.
- «تهراننامه» جلد دوم، (۱۳۹۷)؛ ماهریس.
- «پاتوقهای تهران»، (۱۳۹۸)؛ سایهبان هنر.
- «کمیته مجازات ترورهای تاریخی تهران قجری»، س(۱۳۹۸)؛ سایهبان هنر.
- «سیاحانی که به ایران آمدهاند»، 2 جلد، (۱۳۹۹)؛ ماهریس.
تهراننامه
تهراننامه مجموعهای است در حوزه تهرانشناسی که ناظر بر تمامی جنبههای تاریخی، جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و غیره تهران است. این تألیف به ثبت و ضبط وقایع تاریخی و هر آنچه که به فرهنگ مردم این شهر تعلق دارد و در معرض فراموشی و نسیان است، میپردازد. در حقیقت این مجموعه موزهای از گذشته تهران و تهرانیان (بلکه ایرانیان) است. اثری که میتواند هر پژوهشگر این حوزه را یاری رساند.
پانویس و منابع
پیوند به بیرون
- ↑ گفتگوی روزنامه ایران ۶/۱۲/۸۴