این مسابقه به دلیل ویژگیهای فنی هر دو تیم، به عنوان بهترین جام بین قارهای در نظر گرفته میشود که تا به حال انجام شده است.[۱] علیرغم ورود یوونتوس به توکیو به عنوان برنده بازی، عملکرد آرژانتینوس جونیورز به دلیل سبک بازی،[۲] کارآمدی و عملکرد فوقالعاده مهاجم ۲۰ ساله آنها یعنی کلودیو بورگی، برجستهترین بازیکن تیمش، همه را شگفت زده کرد.[۱] سی سال پس از فینال، خود بورگی اعتراف کرد که آرژانتینوس جونیورز فینال را باخت زیرا بازیکنانش در شرایط خود بیش از حد رله میکردند.[۳]
گائتانو شیرهآ و آنتونیو کابرینی که مدافعان و جووانی تراپاتونی که سرمربی تیم ایتالیایی بودند ، اولین فوتبالیست و سرمربیهایی اروپایی بودند که در تمام رقابتهای بینالمللی باشگاهی قهرمان شدند.[۷]