فیلم به صورت ۱۶ میلی‌متری و سیاه و سفید ساخته شده و تماماً در خیابان‌های لندن فیلمبرداری شده است. بیشترِ مدت زمانِ فیلم به صورت دستی فیلمبرداری شده و برای آن بیشتر از نور موجود در صحنه استفاده شده است.[۲] بودجهٔ فیلم فقط ۶ هزار دلار بوده است.
داستان
نویسنده‌ای برای پیداکردن شخصیت‌های داستانش شروع به تعقیب افراد در خیابان‌ها می‌کند. تعقیب کردن برای او یک عادت شده، به‌طوری‌که هر روز به‌طور تصادفی سوژهٔ خود را انتخاب می‌کند و به دنبال او می‌رود. مهم‌ترین قانون او این است، زمانی
که متوجه شد شخص چه کاره است یا کجا زندگی می‌کند سراغ نفر تازه‌ای می‌رود. تا اینکه روزی تصمیم می‌گیرد فرد به‌خصوصی
را تعقیب کند….[۲]
موسیقی فیلم
ساخت موسیقی فیلم را دیوید جولیان بر عهده داشته و کوشیده است تا فضای اندوه و ترس را در محیط‌های محصور به وجود بیاورد. موسیقی متن فیلم تعقیب، هیچ‌وقت به صورت آلبوم منتشر نشده است.[۲]
جوایز
جایزهٔ ببر از جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم روتردام.[۱]
