بولود قراچورلو (۱۳۰۵–۱۳۵۸) متخلص به سهند شاعری ایرانی بود که به زبان ترکی آذربایجانی شعر سروده است.
زندگی
بولود قاراچورلو در سال ۱۳۰۵ در مراغه در یک خانواده کارگری به دنیا آمد پدر و مادرش اسم فرزندشان را بولود (ابر) گذاشتند.
بولود در دوران جوانی به خاطر شرایط سخت خانواده بدون اتمام متوسطه، برای کمک به خانواده وارد بازار کار شد. در ۱۳۱۹ با اشغال ایران توسط متفقین بولود جوان وارد سیاست شد و اولین شعرش در مجلس شاعران در تبریز خوانده شد.
اولین شعر بولود :
تاریخ‌لر بویونجا ائی بؤیوک وطن
یاغییا دوشمنه اییلمه دین سن
بوگون طبیعت‌دن ایلهام آلدیم من
گئچدی سحر واقتی بو سؤز اورکدن
اینسانا روح وئره ن دیلینه آلقیش
نام‌گذاری میدانی به نام سهند به یادبود بولود قاراچورلو در مراغه.
پس سقوط حکومت پیشه‌وری در آذربایجانسهند و دوستانش به زندان افتادند. شرایط سخت‌زندان و غربت هر چه بیشتر باعث جان گرفتن گرایش‌های قومی سهند شد[نیازمند منبع] او در سالهای ۱۳۳۲ تا ۱۳۳۰ دو منظومه یکی منظومه آراز و دیگری منظومه خاطره را نوشت. در سال ۱۳۳۲ پس از آزاد شدن سهند و دوستانش از زندان کودتای ۲۸ مرداد برای سرنگونی دولت مصدق رخ داد. در این سالها سهند با دوست نزدیک و صمیمی خود فرزانه در تهران زندگی می‌کرد. او با راهنمائی دوستش با فولکلور و خصوصاً کتاب دده قورقود الفت گرفت و در این ماه‌ها شعر حیدربابایه سلاممحمدحسین شهریار برای او منبع الهامی شد، سهند هم ده ده قورقود را شروع به نظم کشیدن کرد.[۱]
