بریستول-مایرز اسکوئیب (به انگلیسی: Bristol-Myers Squibb) شرکت داروسازیچندملیتیآمریکایی است، که در زمینه تولید و پخش انواع داروهای درمان سرطان، ایدز، هپاتیت و دیابت، داروهای قلبی و عروقی، اختلالات روانی و نیز داروهای درمان روماتیسم، فعالیت میکند. این شرکت در سال ۲۰۱۸ درآمدی بالغ بر ۲۲ میلیارد دلار کسب نمود و در فهرست فرچون ۵۰۰، رتبه ۱۴۸ از بزرگترین شرکتهای آمریکا را به خود اختصاص داد. شرکت بریستول-مایرز اسکوئیب هماکنون بهعنوان یکی از ۱۰ تولیدکننده بزرگ دارو در جهان شناخته میشود.
تاریخچه
ریشههای تأسیس این شرکت به سال ۱۸۵۸ و راهاندازی اسکوئیب کورپوریشن توسط ادوارد رابینسون اسکوئیب در بروکلین، نیویورک بازمیگردد. شاخه دیگر این شرکت نیز در سال ۱۸۸۷ تحت عنوان بریستول-مایرز، توسط ویلیام مکلارن بریستول و جان ریپلی مایرز تأسیس گردید. شکل کنونی این شرکت در سال ۱۹۸۹ از ادغام بریستول-مایرز و اسکوئیب کورپوریشن شکل گرفت.
دفتر مرکزی بریستول-مایرز اسکوئیب در ساختمان پارک خیابان ۳۴۵، شهر نیویورک قرار دارد و کارخانجات تولیدی و مراکز تحقیق و توسعه آن در ایالتهای کالیفرنیا، نیوجرسی، ماساچوست و کنتیکت، همچنین در ژاپن، بلژیک و هند مستقر میباشند. بخشی از سهام این شرکت در بازار بورس نیویورک معامله میشود و جزئی از شاخص اس اند پی ۵۰۰ بهشمار میآید. شرکت بریستول-مایرز اسکوئیب در فهرست فوربز جهانی ۲۰۰۰ از بزرگترین شرکتهای عمومی جهان جای دارد.
بریستول-مایرز
در سال ۱۸۸۷ میلادی، فارغالتحصیلان کالج همیلتون، ویلیام مکلارن بریستول (William McLaren Bristol) و جان ریپلی مایرز (John Ripley Myers)، شرکت داروسازی کلینتون را در کلینتون، نیویورک خریداری کردند.[۱] در ماه مه ۱۸۹۸ میلادی، آنها تصمیم گرفتند نام آن را به بریستول، مایرز و شرکت (Bristol, Myers and Company) تغییر دهند.[۱] پس از مرگ مایرز در سال ۱۸۹۹ میلادی، بریستول نام خود را به بریستول-مایرز کورپوریشن (Bristol-Myers Corporation) تغییر داد.[۱] در طول دهۀ ۱۸۹۰ میلادی، این شرکت اولین محصول ملی به رسمیت شناخته شدۀ خود را به نام سال هپاتیکا (Sal Hepatica) [نمک معدنی ملین]، و به دنبال آن خمیر دندان ایپانا (Ipana) را در سال ۱۹۰۱ میلادی معرفی کرد.[۲][۳] بخشهای دیگر شامل: محصولات مراقبتهای شخصی مانند کلرول (Clairol) (رنگ مو و مراقبت از مو) و محصولات خانگی مانند دراکت (Drackett) [(پاککنندۀ سطوح ویندکس (Windex) و جرمگیر درانو (Drano)] بودند.[۴]
در سال ۱۹۴۳ میلادی، بریستول-مایرز، آزمایشگاههای بیولوژیکی چپلین (Cheplin) را که تولیدکنندۀ شیر اسیدوفیلوس (Acidophilus Milk) در سیراکیوز شرقی، نیویورک بود، خریداری کرد،[۵] و کارخانه را به تولید پنیسیلین برای نیروهای متفقین جنگ جهانی دوم تبدیل کرد.[۶] پس از جنگ، این شرکت در سال ۱۹۴۵ میلادی کارخانه را به آزمایشگاههای بریستول (Bristol Laboratories) تغییر نام داد و وارد بازار آنتیبیوتیکهای غیرنظامی شد، جایی که با رقابت اسکوئیب (Squibb) مواجه شد.[۲] تولید پنیسیلین در کارخانه سیراکیوز شرقی در سال ۲۰۰۵ میلادی پایان یافت، زمانی که تولید آن در خارج از کشور ارزان شد.[۷][۸] از سال ۲۰۱۰ میلادی، این مرکز برای توسعۀ فرآیند ساخت و تولید داروهای بیولوژیکی دیگر برای آزمایشهای بالینی و استفاده تجاری مورد استفاده قرار گرفت.[۹][۱۰]