PROFILBARU.COM

اکسی‌پرتین
داده‌های بالینی
AHFS/Drugs.com	International Drug Names
روش مصرف دارو	خوراکی
کد ATC	N05AE01 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	℞ (Prescription only);
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 5,6-Dimethoxy-2-methyl-3-[2-(4-phenylpiperazin-1-yl)ethyl]-1H-indole;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	153-87-7 ;
پاب‌کم CID	4640;
کم‌اسپایدر	4479 ;
UNII	5JGL4G25R7;
KEGG	D01219 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID20165185 ;
ECHA InfoCard	100.005.291
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C23H29N3O2
جرم مولی	۳۷۹٫۵۰۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CC1=C(C2=CC(=C(C=C2N1)OC)OC)CCN3CCN(CC3)C4=CC=CC=C4;
	InChI InChI=1S/C23H29N3O2/c1-17-19(20-15-22(27-2)23(28-3)16-21(20)24-17)9-10-25-11-13-26(14-12-25)18-7-5-4-6-8-18/h4-8,15-16,24H,9-14H2,1-3H3 ; Key:XCWPUUGSGHNIDZ-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

اکسی‌پرتین (انگلیسی: Oxypertine) با نام‌های تجاری Equipertine و Forit و Integrin Lanturil و Lotawin و Opertil) یک داروی ضدروان‌پریشی است که در درمان اسکیزوفرنی به‌کار می‌رود.^[۱] این دارو همچنین برای درمان اضطراب با دوز ۲۰ میلی‌گرم در روز ارزیابی شده‌است.^[۲] از نظر شیمیایی اکسی‌پرتین از ایندول و فنیل‌پیپرازین مشتق شده‌است.^[۳] اکسی‌پرتین مانند رزرپین و تترابنازین، کاتکول‌آمین‌ها را از بین می‌برد، اگرچه مانند سروتونین نیست اما احتمالاً زمینه‌ساز اثر عصبی آن است.^[۴] ساختار آن شبیه سلی‌پرتین و میلی‌پرتین است.

منابع

↑ Hall, Chapman and; Rhodes, P. H (1996). Dictionary of organic compounds. London: Chapman & Hall. ISBN 0-412-54090-8.
↑ Somohano MD, Broissin MC, Sobrino z A. [Clinical evaluation of oxypertine in anxiety conditions]. Neurol Neurocir Psiquiatr. 1976;17(3):171-80.
↑ Breulet M, Labar P, Delree C, Collard J, Bobon J (February 1968). "[Oxypertine, peperazine derivative of tryptophan with neuroleptic and dynamogenic properties]". Acta Neurol Psychiatr Belg (به فرانسوی). 68 (2): 116–27. PMID 4972600.
↑ Bak IJ, Hassler R, Kim JS (1969). "Differential monoamine depletion by oxypertine in nerve terminals. Granulated synaptic vesicles in relation to depletion of norepinephrine, dopamine and serotonin". Zeitschrift für Zellforschung und mikroskopische Anatomie. 101 (3): 448–62. doi:10.1007/BF00335580. PMID 5362847. S2CID 32583722.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Oxypertine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[isbn0-412-54090-8-1] Hall, Chapman and; Rhodes, P. H (1996). Dictionary of organic compounds. London: Chapman & Hall. ISBN 0-412-54090-8.

[2] Somohano MD, Broissin MC, Sobrino z A. [Clinical evaluation of oxypertine in anxiety conditions]. Neurol Neurocir Psiquiatr. 1976;17(3):171-80.

[pmid4972600-3] Breulet M, Labar P, Delree C, Collard J, Bobon J (February 1968). "[Oxypertine, peperazine derivative of tryptophan with neuroleptic and dynamogenic properties]". Acta Neurol Psychiatr Belg (به فرانسوی). 68 (2): 116–27. PMID 4972600.

[pmid5362847-4] Bak IJ, Hassler R, Kim JS (1969). "Differential monoamine depletion by oxypertine in nerve terminals. Granulated synaptic vesicles in relation to depletion of norepinephrine, dopamine and serotonin". Zeitschrift für Zellforschung und mikroskopische Anatomie. 101 (3): 448–62. doi:10.1007/BF00335580. PMID 5362847. S2CID 32583722.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]