الکساندر هَکِن‌اشمید |
|---|
| نام هنگام تولد | الکساندر زیگفرید گئورگ اسمائِل |
|---|
| زادهٔ | ۱۷ دسامبر ۱۹۰۷
|
|---|
| درگذشت | ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۰۴ (۹۶ سال)
|
|---|
| ملیت |  چک |
|---|
| پیشه | هنرپیشه |
|---|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۶ |
|---|
| همسر(ها) | هِلا هِیمن (۱۹۴۸ تا ؟)
مایا درن (۱۹۴۷–۱۹۴۲؛ جدا شدند) |
|---|
الکساندر هَکِن‌اشمید (چکی: Alexandr Hackenschmied) که بیشتر با نام الکساندر هَمید[۱] شناخته می‌شود، کارگردان، عکاس، فیلم‌بردار و تدوین‌کنندهٔ پیشرو اهل چکسلواکی بود.
او در سال ۱۹۳۸ میلادی به آمریکا مهاجرت کرد و نامش را به «الکساندر هَمید» تغییر داد و در سال ۱۹۶۴ به همراه «فرانسیس تامسون» برندهٔ جایزه اسکار، بابتِ «بهترین فیلم مستند کوتاه» برای فیلم «زنده بودن!» شد.[۲]
گزیدهٔ آثار
- زنده بودن! (۱۹۶۴)
- دربارهٔ انسان و موسیقی (۱۹۵۱)
- زندگی خصوصی یک گربه (۱۹۴۷)
- فردایی بهتر (۱۹۴۵)
- کتابخانهٔ کنگره (۱۹۴۵)
- سرود روحانی ملل (۱۹۴۴)
- درهٔ تنسی (۱۹۴۴)
- سایه‌های نیمروز (۱۹۴۳)
- روستای فراموش‌شده (۱۹۴۱)
- بحران (۱۹۳۹)
- قلعهٔ پراگ (۱۹۳۲)
- گام بی‌هدف (۱۹۳۰)
منابع
پیوند به بیرون
