زیرخانوادهٔ اردکیان، جثه‌ای کوچک تا متوسط دارند و بیشتر به رنگ‌های سرخ، قهوه‌ای و سیاه براق‌اند. اردکیان بدنی قوی و کوتاه و پهن دارند و منقارشان مسطح شده است.[۲] اردک‌های شیرجه‌زن (به لاتین: Aythini) پرندگانی از مرغابی هستند که همانند شناگران ماهری در زیر آب به جستجوی طعمه می‌پردازند.
ویژگی‌های کلی این گروه از اردک‌ها به شرح زیر بیان می‌شود:
۱- غذای آنها منشأ گیاهی دارد و به ندرت از جانوران تغذیه می‌کنند.
برای تغذیه در آب فرومی‌روند و از گیاهان ته دریاچه و رودخانه‌ها تغذیه می‌کنند.
پاهای آنها بزرگ است و به علت وضع ویژه پاها به زحمت روی زمین راه می‌روند و هنگام راه رفتن روی زمین بدن را به‌طور ایستاده درمی‌آورند.
هنگام پرواز یک مسافتی را روی آب می‌دوند سپس به پرواز در می‌آیند.
↑«اردکیان» [زیست‌شناسی- علوم جانوری] هم‌ارزِ «Anatidae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
↑برابرهای فرهنگستان زبان فارسی. فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان - دفتر پنجم. بخش اوّل: فارسی. تهران.
