آگماتین

آگماتین
نام‌گذاری آیوپاک 1-(4-Aminobutyl)guanidine[۱]
شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	306-60-5^Y
پاب‌کم	199
کم‌اسپایدر	194^Y
UNII	70J407ZL5Q^Y
شمارهٔ ئی‌سی	206-187-7
KEGG	C00179^Y
MeSH	Agmatine
ChEBI	CHEBI:17431^Y
ChEMBL	CHEMBL58343^Y
3DMet	B00052
جی‌مول-تصاویر سه بعدی	Image 1
SMILES NCCCCNC(N)=N
InChI InChI=1S/C5H14N4/c6-3-1-2-4-9-5(7)8/h1-4,6H2,(H4,7,8,9)^Y Key: QYPPJABKJHAVHS-UHFFFAOYSA-N^Y
خصوصیات
فرمول مولکولی	C5H14N4
جرم مولی	۱۳۰٫۱۹ g mol^−1
چگالی	1.2 g/ml
دمای ذوب	۱۰۲ درجه سلسیوس (۲۱۶ درجه فارنهایت؛ ۳۷۵ کلوین)
دمای جوش	۲۸۱ درجه سلسیوس (۵۳۸ درجه فارنهایت؛ ۵۵۴ کلوین)
انحلال‌پذیری در آب	high
log P	-1.423
خاصیت بازی (pKb)	0.52
خطرات
نقطه اشتعال
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
N (بررسی) (چیست: Y/N؟)
Infobox references

آگماتین (انگلیسی: Agmatine) یا ۴-آمینوبوتیل-گوانیدین یک آمینوگوانیدین است که در سال ۱۹۱۰ میلادی توسط آلبرشت کوسل کشف شد. آگماتین یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی از اسید آمینه آرژنین ایجاد می‌شود. آگماتین در چندین هدف مولکولی، به ویژه: سیستم های انتقال دهنده عصبی، کانال های یونی، سنتز اکسید نیتریک (NO) و متابولیسم پلی آمین، اعمال تعدیل کننده انجام می‌دهد و این زمینه را برای پژوهش‌ها بیشتر در مورد کاربردهای بالقوه فراهم می‌کند.^[۲]

منابع

1. "agmatine (CHEBI:17431)". Chemical Entities of Biological Interest. UK: European Bioinformatics Institute. 15 August 2008. Main. Retrieved 11 January 2012.
2. Kossel A (1910). "Über das Agmatin". Zeitschrift für Physiologische Chemie (به آلمانی). 66 (3): 257–261. doi:10.1515/bchm2.1910.66.3.257.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Agmatine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۲.