آنیشا اسداللهی یا مریم اسداللهی، مترجم، نویسنده، معلم، فعال کارگری و زندانی سیاسی اهل ایران است.
پیشه و فعالیت‌ها
آنیشا اسداللهی، فارغ‌التحصیل دانشگاه خواجه نصیر است. او نویسنده، مترجم و فعال کارگری است. آثار وی در حوزه فمینیسم، حقوق زنان، حقوق کارگران و نقد سیستم سرمایه‌داری هستند. او همچنین به‌همراه همسرش، کیوان مهتدی، «کارفرمایان یونیفورم‌پوش» را ترجمه کرد.[۱]
بازداشت‌ها
در روز جهانی کارگر سال ۱۳۹۸، در جریان تجمع اعتراضی کارگران و فعالان کارگری، آنیشا اسداللهی به‌همراه ده‌ها معترض دیگر در مقابل مجلس شورای اسلامی دستگیر، و به زندان زنان قرچک منتقل می‌شود. آنیشا اسداللهی پس از مدت کوتاهی به قید وثیقه از زندان آزاد شد؛ اما در تاریخ ۲۸ خرداد همان سال مجدداً دستگیر شد.[۲] خانوادهٔ وی در هفته‌های اول اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری او نداشتند و بعداً مشخص شد برای ۴۰ روز در انفرادی محبوس بوده‌است و تحت فشار شدید برای اعتراف اجباری قرار داشته‌است.[۳] به‌گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، آذر ماه سال ۱۳۹۸ که شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی افشاری، آنیشا اسداللهی را به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد. بر اساس این گزارش، شش ماه از حبس و ۷۴ ضربه شلاق برای او قابلیت اجرایی داشت. همچنین سه ماه از محکومیت اسداللهی به «دو ماه خدمت به جانبازان و رونویسی از کتاب تعیین شده توسط دادگاه» تبدیل شد که این نوع احکام با نام «مجازات‌های جایگزین» شناخته می‌شود. پس از حکم جایگزین، سه ماه باقی‌مانده از حکم او تعزیری و قابل اجرا بود. ۱۴ دی ۱۳۹۸ او پس از حضور در شعبه اجرای احکام بازداشت شد و جهت تحمل حبس به زندان اوین منتقل شد و نهایتاً سه‌شنبه ۱ بهمن ماه ۹۸، با پایان دوران محکومیت خود از زندان اوین آزاد شد.[۱] همچنین سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در اطلاعیه‌ای حکم اسداللهی را نپذیرفت و دادگاه را نمایشی خواند.[۴]
بازداشت ۱۴۰۱
در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱، آنیشا اسداللهی و همسرش کیوان مهتدی توسط مأموران امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر می‌شوند. نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، اتهام آنها «همکاری با یک تیم خارجی» اعلام کردند؛ اتهامی که نظام جمهوری اسلامی برای سرکوب و صدور احکام قضایی بلندمدت علیه فعالان مدنی بارها از آن استفاده‌کرده‌است. در اطلاعیهٔ منسوب به وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، که ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ منشر شد، رضا شهابی و آنیشا اسداللهی به ارتباط با سسیل کولر، عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ نیروی کار فرانسه و همسرش ژاک پارس متهم شدند که هر دو نفر با ویزای گردشگری به ایران آمده و هنگام خروج بازداشت شدند. و به همین بهانه مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی اتهام تلاش «برای براندازی نظام» را علیه این افراد مطرح کرده‌اند. قرارگاه سایبری عمار رضا شهابی و آنیشا اسداللهی را متهم کرد که قصد «تشکیل هسته ضد امنیتی با هدف تحریک کارگران، معلمان و مردم برای ایجاد آشوب» در کشور را داشته‌اند.[۵]
بازداشت ۱۴۰۲
در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲، در آستانه روز جهانی کارگر، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی آنیشا اسداللهی و چند فعال صنفی و کارگری را که به خانه محمد حبیبی رفته‌بودند، به شکل خشونت‌بار بازداشت و به زندان اوین منتقل کردند.[۶][۷]در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، هرانا گزارش داد که دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، آنیشا اسداللهی را به اتهام «اجتماع و تبانی» علیه جمهوری اسلامی به پنج سال حبس تعزیری و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هشت ماه حبس تعزیری محکوم کرده‌است. او اعلام کرد قاضی، استوری او علیه اعدام محسن شکاری و را مصداق «تبلیغ علیه نظام» دانسته. این حکم در صورت تأیید شدن، با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، پنج سال از حبس برای آنیشا اسداللهی قابل اجرا خواهد بود.[۸][۹] در تاریخ ۹ تیر ۱۴۰۲ اعلام شد حکم حبس آنیشا اسداللهی توسط دادگاه تجدید نظر استان تهران عیناً تأیید شد.[۱۰][۱۱] از این میزان حبس، پنج سال برای این فعال حامی کارگران قابلیت اجرایی دارد.[۱۲] در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، آنیشا اسداللهی با قید وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شد.[۱۳] در تاریخ ۴ مرداد ۱۴۰۲، علی اسداللهی، شاعر و برادر آنیشا اسداللهی، در یک توئیت اعلام کرد که خواهرش برای اجرای حکم ۵ سال و ۶ ماه حبس، که ۵ سال آن قابل اجرا است، به زندان اوین رفته‌است.[۱۴] او همچنین در این پیام نوشت: «[آنیشا] ۳۴ ساله رفت که بر آستان ۴۰ سالگی برگردد.»[۱۵][۱۶]
جستارهای وابسته
منابع
پیوند به بیرون
