آلبرتو موراویا (به ایتالیایی: Alberto Moravia) (نام اصلی آلبرتو پینکِرْلِه) (زاده ۲۸ نوامبر ۱۹۰۷ - درگذشته ۲۶ سپتامبر ۱۹۹۰) یکی از رماننویسان برجسته ایتالیا در سدهٔ بیستم بود.
موضوعات آثار او جنسیت، بیگانگی و وجودگرایی بود. معروفترین اثر او رمان ضد فاشیستی دنبالهرو است.[۱]
زندگی
آلبرتو موراویا که نام اصلی اش آلبرتو پینکرله بود، در ۲۸ نوامبر ۱۹۰۷ در رم به دنیا آمد. پدرش مهندس معمار بود و زندگی نسبتاً راحتی داشتند. در کودکی به بیماری سل استخوانی مبتلا شد، این بیماری که تا ۲۰ سالگی همراه او بود وی را بسترنشین و تنها کرد. به همین خاطر تحصیلات منظمی نداشت ولی در عوض در بستر استراحت و بیماری بیشتر کتاب میخواند.[۲] او در سال ۱۹۴۱ با الزا مورانته ازدواج کرد[۳] که در سال ۱۹۶۲ از هم جدا شدند.[۴]
کتابشناسی
بیتفاوتها (۱۹۲۹)
دنبالهرو (۱۹۴۷) ترجمه شهریار بهترین نشر روزنه کار
سرکشی (۱۹۴۷)
زن رمی (۱۹۴۷)
داستانهای رومی (۱۹۵۴)
تحقیر (۱۹۵۴) ترجمه پرویز شهدی تحت عنوان امیلی و پنلوپه نشر دشتستان.
↑آرش نقیبیان. «روانشناس زنان». وبگاه آیکتاب. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸.
↑«تاریخ»، ماهنامه زنان، ش. ۱۰۳، ص. کتابخانه زنان، تاریخ بیش از یک پارامتر |نشریه= و |ژورنال= دادهشده است (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به آلبرتو موراویا در ویکیگفتاورد موجود است.
ویکیپدیای انگلیسی.
آرش نقیبیان. «روانشناس زنان». وبگاه آیکتاب. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸.
«تاریخ»، ماهنامه زنان، ش. ۱۰۳، ص. کتابخانه زنان، تاریخ بیش از یک پارامتر |نشریه= و |ژورنال= دادهشده است (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)