آذر شیوا در سال ۱۳۵۰ و در اوج شهرت به دلیل اعتراض به وضع سینمای آن روز ایران، با هنرپیشگی خداحافظی کرد و برای اعتراض به در سایه قرار گرفتنش در چنین شرایطی، مدتی مقابل دانشگاه تهران به فروختن آدامس پرداخت. برخی دلیل اعتراض وی را فساد و ابتذال حاکم در سینمای آن دوران میدانند. وی در این اقدام به در خواست هواداران بسیارش که دور او جمع شده بودند بستههای آدامس را امضا میکرد و به آنها میداد.[۳][۴][۵]
فیلمشناسی
رفعت هاشمپور در اکثر فیلمهای آذر شیوا به جای او صحبت کردهاست.