در الفبای رومانی و سامی اسکولت این حرف نشان‌دهندهٔ آوای [ɟ͡ʝ] می‌باشد.
تا میانه‌های سدهٔ نوزدهم در الفباهای چکی و اسلواکیایی از Ǧ برای نشان‌دادن آوای گ استفاده‌می‌شد. در آن زمان در این زبان‌ها G نشان‌دهندهٔ آوای /j/ (ی) بود.
در نویسه‌گردانی زبان پشتو به لاتین از ǧ برای نشان‌دادن غ استفاده می‌شود.
در الفبای لاتین بربر این نویسه نشان‌دهندهٔ آوای [d͡ʒ] است.
