Sakratua edo santua jainkotasunezkoa den zerbaiti edo norbaiti ematen zaion izenondoa da, eta beraz erlijiozko balio gorena duena. Adiera moral batean ere erabiltzen da, moralki perfektua dena adierazteko.[1]
Ikus, gainera
Erreferentziak
- ↑ (Gaztelaniaz) Ferrater Mora, Jose. Diccionario filosófico: Santo. .
Kanpo estekak