O mio babbino caro (euskaraz: «Oi, aita maitea») Gianni Schicchi (1918) opera komikoaren aria ospetsua da. Egileak Giacomo Puccini (musika) eta Giovacchino Forzano (libreto) dira. "Lauretta" pertsonaiak abesten du. Lauretta Rinucciorekin maiteminduta dago baina bere aitak, Gianni Schicchik, aita-amaginarrebekin arazoak ditu eta, antza, hori bere asmoen aurka doa.[1] Italiako operen aria handienetariko bat da.[2]
Esanahia
Operan, sinpletasun lirikoaren adierazpenaren eta bihotz bakar batean maitaleen fusioaren arteko kontrastea irudikatzen, hipokrisia, jeloskortasun, negoziazio bikoitz eta feudalismoko giro baten erdian Erdi Aroko Florentzian, Pucciniren komedia bakarrean, egoera-pieza bakarra eskainiz estilo erantzunkor lan batean.
Abeslariak
Asko dira abesti hau interpretatu duten sopranoak eta mezzosopranoak. Hauek ospetsuenak: Maria Callas, Ghena Dimitrova, Anna Netrebko, Inva Mula, Sissel Kyrkjebø, Anna Moffo, Carmen Monarcha, Karita Mattila, Frances Alda, Victoria de los Ángeles, Montserrat Caballé, Verónica Cangemi, Pilar Lorengar, Ainhoa Arteta, Joan Hammond, Kiri Te Kanawa, Elisabeth Schwarzkopf, Angela Gheorghiu, Sarah Brightman, Filippa Giordano, Renée Fleming, Renata Tebaldi, Sumi Jo, Amira Willighagen, Hayley Westenra, Elīna Garanča, Tarja Turunen eta Susana Zabaleta
Libreto
Italieraz
|
Euskaraz
|
|
O mio babbino caro
Mi piace è bello, bello
Vo' andare in Porta Rossa
a comperar l'anello!
Sì, sì, ci voglio andare!
e se l'amassi indarno,
andrei sul Ponte Vecchio,
ma per buttarmi in Arno!
Mi struggo e mi tormento!
O Dio, vorrei morir!
Babbo, pietà, pietà!
Babbo, pietà, pietà!
|
Oi nire aita maitea
Gustatzen zait, ederra da, ederra.
Porta Rossara noa!
eraztuna erostera!
Bai, bai, hara joan nahi dut!
Eta alferrik maiteko banu,
Ponte Vecchiora joango nintzateke.
baina ni Arnora botatzeko!
Larritu eta atsekabetu egiten naiz!
Ene Jainkoa, hil nahiko nuke!
Aita, errukia, errukia!
Aita, errukia, errukia!
|
Erreferentziak
Kanpo estekak
