Natalia Sosa Ayala

Natalia Sosa Ayala
Bizitza
JaiotzaLas Palmas Kanaria Handikoa, 1938ko martxoaren 27a
Herrialdea Espainia
Heriotza2000ko azaroaren 13a (62 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea

Natalia Sosa Ayala (Las Palmas Kanaria Handikoa, 1938ko martxoaren 27a – Ibídem, 2000ko azaroaren 13a) kanariar poeta eta idazlea izan zen.

Ibilbidea

Juan Sosa Suárez idazle eta poetaren alaba, 1956an Guiniguada eta Mujeres en la isla aldizkarietan lanean hasi zen, olerkiekin, ipuinekin, literaturaren kritikarekin eta iritzi-artikuluekin.[1] Prosan argitaratu zuen bere lehen lana, Stefanía, 17 urterekin.[2]

1961ean Ingalaterrara joan zen bizitzera, eta han egon zen 1963ra arte. Itzultzean, Cartas en el crepúsculo bigarren narrazio-lana argitaratu zuen. Lehen poema-liburua, Muchacha sin nombre, 1980an argitaratu zuen, eta urtebete geroago bigarren poesia-lana, Autorretratua, "uneko kanariar literaturako ahots original eta sakonenetako" gisa kontsolidatu zuena.[3] La Provincia egunkariko ohiko kolaboratzailea izan zen. Lankidetza horretatik sortu zen Desde mi desván y otros artículos.Neurosis. Cartas, 1996an argitaratua.

1989an garuneko erasoa jasan zuen, gorputzaren erdia geldiarazi zion hemiplegia itzulezina. Urte batzuk geroago hil zen, 2000. urtean, bere jaioterrian, 62 urte zituela.

2019ko urtarrilean, Blanca Hernández Quintana Filologia Hispanikoko doktoreak No soy Natalia lana aurkeztu zuen, bere biografia eta ekoizpen poetikoaren zati bat berreskuratzen duena.[4][5][6]

2020an, Kanariar Uharteetako Letren Eguneko protagonista izateko hautatu zuten, bere lana ezagutu eta zabaltzeko.[7][8]

Kanaria Handiko Las Palmaseko Colón Etxean egindako ekitaldi batean, Soy exodo y llegada (2021eko otsaila), poetaren heldutasun-lana biltzen duen lana argitaratu zen, Hernández Quintanaren hitzaurrearekin. Kanarietako Letren Eguna zela eta aurkeztu zen lan hori.[9][10]

Bere lana Kanarietako idazle eta poeten antologia eta bildumetan jasota dago.

Lanak

Prosa

  • 1959, Stefania, Rexachs, Las Palmas de Gran Canaria
  • 1963, Cartas en el crepúsculo, Rexachs, Las Palmas de Gran Canaria.
  • 1996, Desde mi desván y otros artículos. Neurosis. Cartas. Editorial Heca, Las Palmas de Gran Canaria

Poesia

  • 1980, Muchacha sin nombre, Editorial Acosta, Las Palmas de Gran Canaria
  • 1981, Autorretrato, Editorial Rondas, Barcelona, ISBN: 978-84-300-4008-7
  • 1992, Diciembre, Editorial Pérez Galdós, ISBN: 978-84-604-5051-1
  • 1999, Cuándo es sombra la tarde, Editora: Natalia Sosa Ayala, ISBN: 978-84-605-9060-6
  • 2004, Los poemas de una mujer apátrida, Cabildo de Gran Canaria, ISBN: 978-84-8103-369-4
  • 2019, No soy Natalia, Editorial Torremozas, ISBN 13: 978-84-7839-773-0
  • 2021, Soy éxodo y llegada, Editorial Torremozas, ISBN: 978-84-7839-849-2

Erreferentziak

  1. ↑ «Quince años sin la escritora Natalia Sosa Ayala» www.laprovincia.es.
  2. ↑ García, Cristobal Luis Nuez. (31 de mayo de 2018). «Natalia Sosa Ayala» Constelación de escritoras canarias.
  3. ↑ «Ida y vuelta. Catolicismo en crisis y reivindicación de Natalia Sosa - Infonortedigital.com» www.infonortedigital.com.
  4. ↑ La profesora Blanca Hernández nos aproxima a las claves de la poesía de Natalia Sosa en la Casa-Museo Tomás Morales de Moya – EL CULTURAL DE CANARIAS. .
  5. ↑ Martín, Mayte. (10 de enero de 2019). «Una nueva publicación recupera la memoria poética de Natalia Sosa Ayala» Dragaria.
  6. ↑ Ar, Carmen Delia. (11 de enero de 2019). «La voz recobrada de Natalia Sosa» www.canarias7.es.
  7. ↑ «La escritora Natalia Sosa será la protagonista de la edición de 2021 del Día de las Letras Canarias» www3.gobiernodecanarias.org 10 de diciembre de 2020.
  8. ↑ «Se empodera la poesía de azufre de Natalia Sosa» Canarias7 2021-02-16.
  9. ↑ «Tributo institucional a Natalia Sosa por el Día de las Letras Canarias» Canarias7 2021-02-24.
  10. ↑ «Natalia Sosa Ayala, «una voz de resistencia» conmemorada en las Letras Canarias 2021» Canarias7 2021-02-17.

Kanpo estekak

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!