María Pau Domínguez Cutillas (Sabadell, Bartzelona, Katalunia, 1963ko ekainaren 12a) bartzelonar kazetaria eta idazlea da.
Ibilbidea
Ikasketak amaitu ondoren, bere jaioterriko idatzizko komunikabideetan hasi zen lanean, eta El Periódico de Catalunya eta Diario 16 aldizkarietan lankidetzan aritu zen.
Telebistan, TVEren Kataluniako albistegietan egin zuen debuta, San Cugaten. 1989an Jesús Hermidak fitxatu zuen bere Por la mañana magazineko plantillan sartzeko.
1990eko apirilean, Telediario fin de semana albistegi saioa aurkezteko izendatu zuten, Francine Galvezekin batera. Handik hiru hilabetera, ordea, albistegia utzi eta Catalunya Ràdiora joan zen.
1991n, Madrilera itzuli zen, eta Telenoticias 3 saioaren ardura hartu zuen, Telemadrid kate autonomikoko gauerdiko albistegia, 1993ra arte jardun zuen bertan.
1994an TVEra itzuli zen ¿Y quién es él? elkarrizketa-saioarekin, non Antonio Gala bezalako pertsonaiak elkarrizketatu zituen.
Bi urte geroago, udako hilabeteetan SER kateko A vivir que son dos días irrati-magazinaren ardura hartu zuen.
1997ko irailean, Telemadridera itzuli zen La hora de Mari Pau izeneko testigantza-saio batekin, eta 1999ko martxora arte egon zen antenan.
Sortu berria zen Gaztela-Mantxa Televisión izan zen hurrengo proiektua, eta 2001. urtetik hartu zuen albistegiaren ardura.
2008ko irailean hasi zen Punto Radioko Ana García Lozanok aurkeztutako Queremos hablar saioan parte hartzen. Hainbat argitalpenetan ere parte hartu zuen, El Mundo egunkariko Yo Dona astekaria nabarmenduz.
2011ko irailean, telebistara itzuli zen, Treceko Te damos la tarde saioan Nieves Herrero aurkezlearen laguntzaile gisa.[1] Ondoren, bere lankidetzak eztabaida politikoko beste saio batzuetara zabaldu ziren: El cascabel, Más claro agua, Hoy es noticia eta La Marimorena Trece katean; La Sexta kateko Más vale tarde; Más Madrid eta Las Claves del Día Telemadrid katean eta Amigas y conocidas La 1 katean.
2016ko maiatzean, Radio Televisión Madrideko administrazio-kontseiluan sartu zen, Ciudadanos taldearen proposamenez. Erakunde horretako kideen gehiengo absolutuaren bidez (aldeko sei boto eta aurkako hiru) hautatu zuten presidente Salvador Molina ordezkatuta.[2] 2018ko urtarrilean uko egin zion karguari, "proiektu profesional berrietan" aritzeko.[3] Elsa Gonzalez kazetariak ordezkatu zuen.[4]
2017. urteko azaroan, astean behin ABC egunkariarekiko lankidetza iragarri zuen, historian zehar gizarteari gehien eragin dizkioten krimenak berregiteko.[5]
2018-2019an, La 1 kateko La mañana saioko solasaldietan parte hartu zuen.
Argitalpenak
Saiakerak, umore-liburuak eta eleberri historikoa argitaratu ditu, besteak beste:
- Aprendices de divos (1994).
- La ex siempre llama dos veces (1993), Beatriz Perez-Arandarekin.
- La tumba del irlandés (2000).
- Ahora o nunca: cuando se pone en marcha el reloj biológico (2001).
- Dime que no eres tú (2006).
- El Diamante de la reina (2008)
- La casa de los siete pecados (2009), Caja Granada Fundación delakoak eleberri historikoaren lehen saria eman zion.
- Una diosa para el rey (2011), eleberri historikoahistórica.
- Las dos vidas del capitán (2014), Diego de Alvear eta Ponce de Leónen bizitzari biruzko eleberri historikoa.
- La corona maldita (2016), Felipe V.a Espainiakoaren eleberri historikoa.
- La nostalgia del limonero (2019).
Bizitza pertsonala
Paco Lobatón kazetariarekin ezkonduta egon zen 1992 eta 2012 bitartean, eta harekin alaba bat izan zuen. 2017. urteko irailean, Madrilgo 5 zenbakiko Emakumearen aurkako Indarkeriaren Epaitegian José Manuel Yáñez kazetaria, 2016ra arte Domínguezekin harremana izan zuena, kondenatu egin zuen "etengabeko jazarpenagatik" eta hilabete batzuk lehenago emandako urruntze-agindua hausteagatik.[6][7]
Erreferentziak
Kanpo estekak
