Krates K. a. 365 inguruan jaio zen. Tebasen. Ascondusen semea zen, eta ondasun handi baten oinordekoa, Atenasen pobrezia zinikoan bizitzeko uko egin ziola esaten da. Diogenes Laerziok, gai honen bertsio ezberdin batzuk eskaintzen ditu, horietako batek bere dirua Tebaseko hiritarrei oparituz aurkezten du Krates; beste batek, bere dirua bankari baten eskuetan jarriz, bere seme-alabei eman behar diela adostuz, hauek ere filosofo bihurtzen ez badira, kasu honetan, behartsuen artean banatu behar duelarik[1].
Atenasera joan zen, non tradizioak Diogenes Sinopekoaren ikasle bihurtu zela dioen, Krates eta Diogenesen arteko harreman zehatza zalantzazkoa da, baina itxurazko erreferentzia bat dago, bere burua "Diogenesen hirikide bat" bezala aipatzen duena, "inbidiaren trama guztiak desafiatu zituena".
Diogenes Laerziok, greziar filosofo askoren bizitzari buruz idatzi zuena, Kratesi buruz ere idatzi zuen. Dioenez, Krates "ateen irekitzailea" bezala ezagutzen zen, erregularki pertsonen etxeetan sartzen zelako aholkuak emateko[2].
Fisikoki erakargarria ez zen gizona zen, baina hain izpiritu ona zuen, eta hain zen alaia beti, ezen Atenaseko jendeak etxean hartu baitzuen. Izan ere, "Ateen irekitzailea" ez ezik, "Espiritu ona" ere esaten zitzaion, eta behar zuen edonori laguntzen zion, baita une horretan bere laguntza behar zutela konturatzen ez baziren ere.
Atenasko kaleetan hil zen, eta bere eskola filosofikoa, beharbada, bere emazte Hiparkiak zuzenduko zuen hil ondoren. Bere sinesmenak eta irakaspenak erabat bizitzeko bere ereduak, Zenon Zitiokoaren lanen bidez, bere ondorengo belaunaldi ugariengan eragina izango zuen.
Filosofia
Kratesek gai filosofiko ezberdinei buruz idatzi zuen, Diogenes Laerziok Platonenarekin alderatzen duen estilo batean. Zoritxarrez, idazki horiek ez ziren bizirik atera. Beste alde batetik, Kratesi esleitutako 36 epistola ziniko daude, baina hauek I. mendeko ondorengo konposizioak dira, nahiz eta bere filosofiaren zenbait alderdi agertu ez ziren Kratesen lanak.
Krates eta Diogenes
Krates ere tragedia filosofiko batzuen eta olerki batzuen egilea izan zen, eta horietako batzuen aztarnak bai iritsi dira gaur egun arte. Bere idazki filosofikoetako batzuk umorez beteak zeuden.
Jendeari bere otorduetan dilistak baino ezer nahiago ez izateko eskatu zion, luxua eta bitxikeria baitziren hiri batean sedizioen eta matxinaden kausa nagusiak. Badira, halaber, Kratesek Kretaren deskribapen homerikoaren parodia eginez hasten den egoera ziniko ideala deskribatuz idatzi zuen poema batetik bizirik irauten duten zenbait pasarte. Krates hiria Pera deitzen da, grezieraz Kretesen diru-zorroari erreferentzia egiten diona.
