Hermite kraterraIlargikotalka-krater bat da. LQ01 lau-angelukoan dago. 109 kilometroko diametroa du. Izena Charles Hermiteren omenez darama. 1964an aurkitu zuten. Mendebaldean Rozhdestvenskiy kraterra dago, eta hegoaldean Lovelace eta Sylvester. Grignard kraterra zuzenean Hermiteren hego-mendebaldearekin ukitzen da. Lurretik, krater hau, eguzki-argiak oso zeharka argiztatzen du, ia profilez.
Krater higatua da, kanpoko ertz zimurtsua du, eta koska eta inpaktu ugari erakusten ditu. Bigarren krater batek Hermiteren ahoa gainditzen du hego-mendebaldean, eta, ondorioz, bi formazioek bat egin dute eta barruko lurzoru bera partekatzen dute. Krater txiki pare bat ahoaren hegoaldean dago, eta beste krater txiki bat iparraldeko muturrean. Barruko lurzorua labaren berpiztearen emaitza da, eta, beraz, lautada zabal bat osatzen du, krater ñimiñoek eta muino baxuek markatzen dutena. Beste krater txiki bat, barruko plataforman dago, ipar-ekialdeko hormatik gertu.
2009an, NASArenLunar Reconnaissance Orbiter misioaren datuek ahalbidetu zuten Hermite eguzki-sisteman orain arte erregistratutako lekurik hotzena dela aurkitzea, 26 kelvineko tenperaturekin (-247 ° Celsius). Alderaketa egiteko, nahikoa da adieraztea Plutonen gainazalean tenperatura "bakarrik" 43 kelvin ingurura dela (-229 ° Celsius).
Krater sateliteak
Krater sateliteak krater nagusitik hurbil dauden krater txikiak dira, eta krater horren izen bera hartzen dute letra larri osagarri batekin (baita horien eraketa krater nagusiaren eraketatik independentea bada ere). Konbentzioz, egitura horiek ilargi-mapetan identifikatzen dira, eta dagokien letra krater nagusitik hurbilen dagoen ertzaren erdian kokatzen da.
(Ingelesez)Cocks, Elijah E.; Cocks, Josiah C.. (1995). Who's Who on the Moon: A Biographical Dictionary of Lunar Nomenclature. Tudor Publishers ISBN0-936389-27-3..